تصور کنید برای بازدید از یک ساختمان مهم برای تاریخ معماری برنامه ریزی کرده اید که یک اثر مرجع برای همه علاقه مندان است. احتمالاً باید خود را با یک دوربین یا تلفن همراه خوب مسلح کنید و یک مداد، دفترچه یادداشت و حتی یک متر نوار برای ضبط هر جنبه تهیه کنید.
با این حال، این تنها راه برای “بازدید” از یک نقطه عطف تاریخی مورد علاقه امروز نیست، یا حداقل این چیزی است که برخی از محققان سعی در نشان دادن آن دارند. تحول به دلیل نقشی که در معماری و حفظ فرهنگ و نسل های مختلف دارد مورد مطالعه قرار می گیرد.
برخی از بناهای تاریخی مهم در متاورس بازسازی شده اند. این ماکت ها که به «دوقلوهای دیجیتال» معروف هستند، با بررسی دقیق ساختمان با استفاده از فناوری هایی مانند اسکنرهای لیزری و سه پایه های تلسکوپی ساخته شده اند. نتیجه یک هولوگرام بسیار دقیق است، یک “ابر نقطه” که – وقتی به خوبی ایجاد شود – با ابعاد واقعی تنها چند میلی متر متفاوت است.
مزایای این فناوری غیرقابل انکار است. آنها با نادیده گرفتن موانع جغرافیایی، مکان ها و ساختمان ها را در دسترس مردم در سراسر جهان قرار می دهند. در سال‌های اخیر، ابتکارات متعددی برای دیجیتالی کردن موزه‌ها و ساختمان‌های تاریخی، با تحریک همه‌گیری کووید-۱۹، با هدف اصلی جمع‌آوری بودجه برای حفظ این فضاهای فیزیکی پدید آمده است. با استقبال از بازدیدکنندگان یا میزبانی از رویدادها و جلسات مجازی، قلعه ها و موزه ها وارد چیزی می شوند که امروزه متاواژه های تجربیات توریستی نامیده می شود. این اعتبارات مجازی تجربیات خارق‌العاده‌ای ایجاد می‌کنند که فراتر از آنچه در دنیای فیزیکی ممکن است، مانند تماشای یک مسابقه تنیس در یکی از سالن‌های رقص در کاخ ورسای.
در مورد سوررئالیسم، تصور کنید که از کاخ سفید تویو ایتو یا مجتمع آپارتمانی Pruitt-Igoe در ایالات متحده بازدید می کنید. این سازه ها ممکن است در دنیای واقعی بازسازی نشوند، اما به چالش کشیدن آنها در فضای دیجیتال یکی از بزرگترین قمارهای متاورس از نظر حفظ معماری و فرهنگی است. ابتکارات متعددی برای بازسازی ساختمان‌های مهم برای تاریخ معماری که در طول سال‌ها از بین رفته یا از بین رفته‌اند، پدید آمده‌اند، مانند نقشه‌برداری مجازی و نمایشگاه آتی برج معروف ناکاگین در متاورس، ژاپن. .
با ترکیب داده های اسکن لیزری با تصاویر گرفته شده توسط دوربین های SLR و هواپیماهای بدون سرنشین قبل از شروع تخریب، کل ساختمان اسکن سه بعدی شد. باززایی توسط ساکنان و ظهور غلاف ها در طول زمان نیز ثبت شده است. هدف از آرشیو دیجیتالی برج کپسول ناکاگین، ایجاد ساختمانی بر اساس داده‌های اندازه‌گیری دقیق و ساختن مکانی است که مردم بتوانند دوباره از طریق شهاب با هم ملاقات کنند.
با این حال، استفاده از متاورس به عنوان ابزاری برای حفظ تاریخ ساختمان ها بحث هایی را در مورد جنبه ناملموس معماری ایجاد می کند. تجربه احساس نور خورشید که از شکاف ریز سقف کاخ سفید در یو و گرم شدن پوست در زمستان یا لمس سطح استریل حمام کپسول در برج ناکاگین در فضای مجازی قابل بازتولید نیست.
“چشم های پوست” که مهندس فنلاندی یوهان پلاسما در طول سال ها فرضیه کرده است در مورد این نسخه های فرضی صدق نمی کند. درک متاورس به عنوان ابزاری جدید برای حفاظت و به ویژه برای مطالعه فرهنگ معماری مهم است. با این حال، به دور از یک جایگزین واقعی است. در متاورس، سایر پارامترهای تجربه معماری تثبیت می شوند و محرک ها به تکانه های بصری و صوتی محدود می شوند.
این ایده مزایای خود را دارد، زیرا ساختمان‌های مهم برای تاریخ معماری را به زبانی آسان و قابل دسترس برای نسل‌های جدید ترجمه می‌کند و امکان درک بهتر فرهنگ معماری و ریشه‌های آن را فراهم می‌کند.
حتی اگر کپی هم باشند، این مقدمات که در زمینه‌های دیگر قرار می‌گیرند، امکان روایت‌های جدیدی را فراهم می‌کنند که بازیگوش، گرافیکی و ویژگی سورئال خاصی از فرهنگ دیجیتال هستند. چالش مقایسه آنها با نسخه های عینی آنها نیست، بلکه درک آنها به عنوان امکانی برای تجزیه و تحلیل و پذیرش تحت یک دیدگاه جدید است.
این ایده مزایای خود را دارد، زیرا ساختمان‌های مهم برای تاریخ معماری را به زبانی آسان و قابل دسترس برای نسل‌های جدید ترجمه می‌کند و امکان درک بهتر فرهنگ معماری و ریشه‌های آن را فراهم می‌کند. حتی اگر کپی هم باشند، این مقدمات که در زمینه‌های دیگر قرار می‌گیرند، امکان روایت‌های جدیدی را فراهم می‌کنند که بازیگوش، گرافیکی و ویژگی سورئال خاصی از فرهنگ دیجیتال هستند.
حتی اگر کپی هم باشند، این مقدمات که در زمینه‌های دیگر قرار می‌گیرند، امکان روایت‌های جدیدی را فراهم می‌کنند که بازیگوش، گرافیکی و ویژگی سورئال خاصی از فرهنگ دیجیتال هستند. چالش مقایسه آنها با نسخه های عینی آنها نیست، بلکه درک آنها به عنوان امکانی برای تجزیه و تحلیل و پذیرش تحت یک دیدگاه جدید است.