توضیحات: پاورپوینت مدرسه دارالفنون تعداد صفحات:49

فهرست:

مدرسه دارالفنون
موقعیت بنا در نقشه
پیشینه بنا
تاریخچه دارالفنون
مشخصات بنا
پلان طبقه همکف مدرسه دارالفنون
تصاویر بنا
بنای مدرسه دارالفنون
تصاویر رواقها
پلان طبقات
جزییات بنا
بنیان‌گذاری دارالفنون
جنگ‌های بیدار کننده
آغاز به کار دارالفنون
تصاویر بنا
تصاویر تاریخی
استادان دارالفنون
سازمان اداری و آموزشی
حجره
مدرسه

منابع:

……………………………………..

دارُالفُنون نام مدرسه‌ای است که به ابتکار میرزا تقی خان امیرکبیر در زمان ناصرالدین‌شاه قاجار برای آموزش علوم و فنون جدید در تهران تأسیس شد. دارالفنون را می‌توان نخستین دانشگاه در تاریخ مدرن ایران دانست. در نوشته‌های ایرانی، تا دیرزمانی همهٔ دانشگاه‌های خارجی را دارالفنون می‌خواندند.^[۱] ساختمان دارالفنون در خیابان ناصرخسرو در مرکز شهر تهران جای گرفته است.

تاریخچه:

نام دارالفنون کشورایران استان تهران شهرستان تهران اطلاعات اثر نوع بنا آموزشی کاربری آموزشی کاربری کنونی اداری دیرینگی قاجار دوره ساخت اثر ناصرالدین شاه قاجار بانی اثر امیرکبیر اطلاعات ثبتی شماره ثبت 1748 تاریخ ثبت ملی 1375/8/26

در دوران صدارت سه سال و 45 روزه امیرکبیر، نخستین مرکز آموزشی که از آن به اسم دانشگاه نوین ایران یاد می‌کنند بنا نهاده شد. امیر تحت تاثیر مسافرت‌هایی که به اروپا داشت به شدت علاقه‌مند به تاسیس مدرسه‌ای شد که در سطوحی بالا‌تر از مدارس ابتدایی و متوسطه باشد. از این رو تصمیم گرفت ساختمانی برای تدریس علوم جدید در تهران تاسیس کند. وی نام دارالفنون را برای این مدرسه جدید در نظر گرفت که معادل اصطلاح فرنگی «پلی‌تکنیک» بود.

دارالفنون نام مدرسه‌ای است که به ابتکار امیرکبیر در زمان ناصرالدین شاه برای آموزش علوم و فنون جدید در تهران تأسیس شد. دارالفنون را می‌توان نخستین دانشگاه در تاریخ مدرن ایران دانست. در نوشته‌های ایرانی، تا دیرزمانی همه دانشگاه‌های خارجی را دارالفنون می‌خواندند.

محل ساختمان

امیرکبیر محل ساختمان را خود شخصاً در مجاورت کاخ‌های سلطنتی و در مکانی که سربازان آموزش نظامی می‌دیدند با موافقت ناصرالدین شاه انتخاب کرد، و به میرزا رضا مهندس تبریزی که یکی از پنج نفر محصل اعزامی به لندن در زمان عباس میرزا بود دستور تهیه نقشه ساختمان را داد. نقشه ساختمان با استفاده از طرح عمارت سربازخانه رولیچ انگلیس در اواخر سال ۱۲۲۹ آماده ومحمد تقی معمار باشی به احداث آن مأمور شد و کار را آغاز کرد.قسمت شرقی بنا در سال 1320 اتمام یافت. هشتاد سال پس از فعالیت ساختمان مدرسه به دستور اعتمادالدوله وزیر وقت معارف تخریب شد و ساختمان فعلی با نقشه مهندسی روسی ساخته شد.

ساختمان مدرسه پنجاه اتاق مربعی چهار در چهار متری داشت که در چهارطرف حیاط قرار گرفته بودند. وضعیت ظاهری همه این اتاقها «منقش و مذهب» توصیف شده که مشخص است همه آنها دارای تزیینات چشم نواز نقاشی و گچبری رنگی بوده‌اند. جلو اتاقها ایوان و سایبان ساخته بودند. در وسط حیاط مدرسه حوض بزرگی قرار داشت که شاگردان برای رفع تشنگی از این حوض که از آب قنات معروف به آب شاه – که از زلال‌ترین آب‌های مشروب تهران سرچشمه می‌گرفت- استفاده می‌کردند ودر اطراف آن باغچه‌هایی برای کاشت درخت و ایجاد فضای سبز و گلکاری ایجاد شده بود. حد فاصل باغچه‌ها را خیابان کشی و با آجرهای بزرگ معروف به قزاقی فرش کرده بودند. در ضلع شرقی و در پشت کلاسها چندین مغازه ساخته بودند که وزارت علوم و معارف در بالاخانه آنها مستقر بود.

ساختمان فعلی دارالفنون

ساختمان دارالفنون زمان امیرکبیر هشتاد سال پا برجا ماند و با وجودی که همچنان قابل استفاده بود، در سال ۱۳۰۸ خورشیدی تخریب شد. در این سال میرزا یحیی خان اعتمادالدوله قراگزلو وزیر معارف وقت ساختمان اولیه را در هم کوبید و با نقشه و نظارت مارکف، مهندس روسی، ساختمان فعلی رابه جای آن ساخت. علی اصغر حکمت وزیر فرهنگ وقت نیز در سال ۱۳۱۳ در شمال و جنوب، عمارتی را بر آن افزود. در حال حاضر در ورودی بنا در شمال شرقی مدرسه و رو به خیابان ناصر خسرو باز می‌شود. این دروازه به شیوه معماری سنتی دارای طاق زنجیره‌ای بلندی است. در دوسوی درگاه دوستون استوانه‌ای نقره‌ای رنگ طاق این دروازه رانگه داشته‌است. درست بالای در دولنگه‌ای چوبی وقهوه‌ای رنگ مدرسه واژه دارالفنون و سال تأسیس آن ۱۲۶۸ قمری را بر کاشی نوشته‌اند. این در که در یکی از چهار کنج مدرسه قرار دارد به فضایی هشتی مانند باز می‌شود که از سوی دیگر به فضای حیاط راه دارد.

و دیگر توضیحات مربوط به فهرست بالا………………………………..