لینک دانلود پایین صفحه 

قابل ویرایش و آماده پرینت 

فرمت فایل: word

تعداد صفات: 58

               مقدمه :

پروتکل پیکربندی پویای میزبان[1] به شما اجازه می‌دهد آدرس‌های IP را به‌صورت پویا به کامپیوترها و وسایل جانبی روی شبکه اختصاص دهید.

آدرس‌های IP از مخزنی از آدرس‌های تهیه‌شده و به کامپیوترها اختصاص داده می‌شوند. اختصاص آدرس IP به‌صورت دائم و موقت خواهد بود .

[2] DHCP و نحوه کار آن:

همان‌طور که می‌دانید یک ایستگاه کاری[3] در شبکه برای اتصال به سرور و تماس با دیگر کامپیوترها نیاز به یک آدرس logical   به نام آی پی آدرس[4] دارد . وقتی در یک شبکه محلی تعداد زیادی کامپیوتر وجود داشته باشد یک مدیر شبکه امکان تخصیص و تنظیم آی پی آدرس برای همه آن‌ها به‌صورت دستی را نخواهد داشت و وقت بسیار زیادی برای تنظیم آی پی آدرس تک‌تک ایستگاه‌ها صرف خواهد شد .

سرویس DHCP  این امکان را فراهم می‌آورد که یکی از سیستم‌ها ( در اینجا سرورwindows 2003) به‌صورت اتوماتیک و بدون دخالت مدیر شبکه به سیستم‌های کاری یا کلاینت‌ها آی پی آدرس اختصاص دهد.

Host: منظور از Host در این جمله همان کامپیوتر یا ایستگاه‌های داخل شبکه است.

همچنین از طریق سرویس DHCP  می‌توان تنظیماتی دیگر مانند : subnet mask وdefault  gateway و… ر ابصورت اتوماتیک برای کلاینت‌ها ارسال نمود.

عملیات مربوط به تخصیص آدرس IP  به کلاینت‌ها درچندین مرحله صورت می‌پذیرد که به آن می‌پردازیم:

• کلاینت‌ها در زمان بوت شدن سیستم یا شروع مجدد سرویس یا با استفاده از دستور IPCONFIG/Renew در ویندوز شروع به پخش پیغام‌هایی به نام DHCP Discover به‌صورت همگانی[5] می‌کنند و در این پیغام‌ها درخواست IP  خود را برای DHCP  سرورهای در محل اعلام می‌کنند.
• -سرورهای DHCP که این پیغام را دریافت می‌کنند در جواب پیغامی بنام DHCP Offer برای کلاینت ارسال می‌کنند و IP موردنظر خود را به کلاینت پیشنهاد می‌دهند .
• کلاینت که ممکن است از چندین سرور پیشنهاد IP داشته باشد معمولاً” به سریع‌ترین پیشنهاد با پیغامی بنام DHCP Request درخواست IP می‌کند کلاینت این پیغام را به‌صورت همگانی ارسال می‌کند که برای سرور موردنظر نشان‌دهنده قبول پیشنهاد و برای بقیه نشان‌دهنده عدم قبول است .
• سرور DHCP هم با یک پیغام DHCP ACK با این درخواست موافقت می‌کند .

برای جلوگیری از اینکه دو سیستم هم‌زمان از یک آدرس استفاده کنند می‌توان DHCP سرور را تنظیم کرد تا قبل از اختصاص IP به کلاینت آن را Ping کند تا مشکلی به وجود نیاید . همچنین کلاینت با استفاده از Arp  این عمل را انجام می‌دهد.

اهداف  DHCP :

DHCP مدیران را قادر می‌سازد مخزنی از آدرس‌های IP را ایجاد کنند. وقتی سیستم سرویس‌گیرنده راه‌اندازی می‌شود از سرویس‌دهنده DHCPآدرسی را تقاضا می‌کند و او هم یک آدرس از مخزن آدرس‌ها را به همراه سایر پارامترهای پیکربندی ایستای موردنیاز سرویس‌گیرنده به او اختصاص می‌دهد .

در این مفهوم مشکلاتی نیز نهفته است . یک مشکل آن است که ممکن است آدرس IP کم بیاید وقتی به یک سیستم سرویس‌گیرنده آدرسی از یک زیر شبکه خاص اختصاص داده می‌شود اگر آن دستگاه به دپارتمان دیگری یعنی یک زیر شبکه دیگر منتقل شود آن آدرس را باید چه‌کار کرد ؟ در این حالت DHCP آدرس دیگری روی زیر شبکه جدید به سیستم اختصاص می‌دهد ولی باید مکانیسمی باشد تا آدرس قدیمی را پس بگیرد .

راه‌حل این مشکل در مکانیزه DHCP برای اجاره دادن آدرس‌های IP به سیستم‌های سرویس‌گیرنده نهفته است .هربارکه سرویس‌دهنده را اختصاص می‌دهد یک‌زمان نگهدار را به کار می‌اندازد که اگر سیستم مزبور اجاره را تمدید نکند سرانجام زمانش به پایان می‌رسد .

هربارکه سیستم سرویس‌گیرنده دوباره به کار می‌افتد اجاره تمدید می‌شود اگر مهلت اجاره به سربرسد سرویس‌دهندهIP   اختصاص داده‌شده را آزاد می‌کند و آن را به مخزن آدرس‌ها برمی‌گرداند تا دوباره اختصاص یابد.

مشکل دیگر تخصیص خودکار آدرس آن است که ممکن است آدرس IP ی سرویس‌گیرنده دائما” عوض شود . اگر مهلت اجاره به هر دلیلی ( مثلاً” وقتی‌که کاربر به تعطیلات رفته است ) به سر رسد محتمل است که بار بعد که سیستم به شبکه وصل می‌شود سرویس‌دهنده آدرس دیگری را به آن اختصاص دهد علت اینکه این امر می‌تواند یک مشکل تلقی شود به فرآیندهای تعیین نام در شبکه برمی‌گردد.