برنامه‌ریزی، فرایندی برای رسیدن به اهداف است. بسته به فعالیت‌ها، هر برنامه می‌تواند که بلندمدت، میان‌مدت یا کوتاه‌مدت باشد. برای مدیرانی که در جستجوی حمایت‌های بیرونی هستند، برنامه‌ریزی، مهم‌ترین و کلیدی‌ترین و آسان‌ترین سند برای رشد است. برنامه‌ریزی می‌تواند، نقش مهمی در کمک به جلوگیری از اشتباهات یا تشخیص فرصت‌های پنهان بازی کند. برنامه‌ریزی به پیش بینی آینده و ساختن آینده تا حدودی قابل تصور کمک می‌کند. آن پلی است بین آنجایی که هستیم و آنجایی که می‌خواهیم برویم. برنامه‌ریزی به آینده می‌نگرد.

برنامه‌ریزی یا طرح‌ریزی یعنی اندیشیدن از پیش. متخصصین از زوایای متعدد برای برنامه‌ریزی تعاریف متعددی ارائه کرده‌اند که برخی از آن‌ها از این قرار است:

1. تعیین هدف، یافتن و ساختن راه وصول به آن،
2. تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه کارهایی باید انجام گیرد،
3. تجسم و طراحی وضعیت مطلوب در آینده و یافتن و ساختن راه‌ها و وسایلی که رسیدن به آن را فراهم کند،
4. طراحی عملیاتی که شیئی یا موضوعی را بر مبنای شیوه‌ای که از پیش تعریف شده، تغییر بدهد.

برنامه‌ریزی، نوعی پدیده عینی اجتماعی است و خصوصیت‌های ویژه خود را دارد در عین حال، یک رویداد منحصربه‌فرد نیست که دارای یک ابتدا و انتهای مشخص باشد بلکه یک فرایند مستمر و دائمی و منعکس‌کننده تغییرات و در صدد رسیدن به اهداف است. در سازمان‌های پیچیده امروزی، بدون برنامه‌ریزی‌های دقیق، امکان ادامه حیات نیست و برنامه‌ریزی، مستلزم آگاهی از فرصت‌ها و تهدیدهای آتی و پیش‌بینی شیوه مواجهه با آن‌ها است.

فهرست مطالب:

برنامه ‌ریزی چیست؟

چند مفهوم مهم در تعریف برنامه ‌ریزی

تعریف برنامه ‌ریزی ملی

انواع برنامه‌ ریزی ملی

بر اساس زمان

اهداف برنامه ‌ریزی ملی

پیش شرطهای تحقق اهداف برنامه ‌ریزی ملی

فوائد برنامه ‌ریزی ملی

فرآیند برنامه ‌ریزی ملی

سطوح برنامه ‌ریزی ملی

عوامل مهم مشارکت در برنامه‌ ریزی ملی

علل ضرورت مشارکت مردم و مزایای آن

مفهوم برنامه ‌ریزی منطقه ‌ای

عوامل مثبت و سازنده برنامه ‌ریزی منطقه ‌ای

ضرورت برنامه ‌ریزی منطقه ‌ای

فرآیند برنامه ‌ریزی منطقه ‌ای

مراحل تدوین شاخصهای آماری

آمارهای مورد نیاز در برنامه ‌ریزی منطقه ‌ای

عوامل موثر در برنامه ‌ریزی منطقه ‌ای