زیست‌گاز، گاز زیستی یا بیوگاز (به انگلیسی: Biogas) از شکستن ریزاندامگان (میکروارگانیسم‌ها) و باکتری‌ها در غیاب اکسیژن به‌دست می‌آید. زیست‌گاز یک منبع تجدیدپذیر انرژی حساب می‌شود، مشابه انرژی خورشیدی و انرژی بادی. زیست‌گاز را می‌توان از بیومس یا زباله‌های بیولوژیک تولید کرد، در نتیجه سازگار با محیط زیست است.

زیست‌گاز در یک فرایند تجزیهٔ بی‌هوازی توسط باکتری‌های بی‌هوازی یا در یک فرایند تخمیر مواد قابل تجزیه از قبیل کود کشاورزی، فاضلاب، زباله‌های شهرداری، زباله‌های سبز (باغ‌ها و پارک‌ها)، مواد گیاهی و محصولات کشاورزی به‌دست می‌آید. زیست‌گاز به‌طور کلی از متان و دی اکسید کربن تشکیل شده، اما ممکن است مقادیر ناچیزی سولفید هیدروژن، بخار آب و زیلوکسان (اکسید سیلیکن) نیز داشته باشد.

تولید

زیست‌گاز عملاً به‌عنوان یک گاز زباله تولید می‌شود. نیروگاه زیست‌گاز اسمی است که به یک تخمیرکننده بی هوازی داده می‌شود که این دستگاه روی زباله‌ها کار می‌کند.

اجزای تشکیل دهنده

1. گاز متان حدود ۶۲ تا ۷۰ درصد.
2. گاز کربن دی‌اکسید ۳۰ تا ۳۵ درصد.
3. سولفید هیدروژن، گوگرد و ازت به مقدار کم

این گاز در شرایط تهیه آزمایشگاهی با وجود نا خالصی قابل اشتعال است. ارزش حرارتی این گاز دو و نیم برابر گرمایی است که از سوزاندن فضولات دامی تولید می‌شود.

فهرست مطالب:

زیست توده

بیوگاز

مزایای منحصر به فرد بیوگاز

بیوگاز فناوری مناسب و قابل اجرا برای ایران

تاریخچه بیوگاز در جهان

فرآیند هضم بی هوازی (تولید بیوگاز) در 3 مرحله

پارامترهای مٶثر بر فرآیند هضم بی هوازی

برخی از انواع روشهای هضم بی هوازی

مقایسه ویژگی ها و نقاط ضعف و قوت دو مدل هندی و چینی

شماتیک سیستم بیوگاز هندی

شماتیک سیستم بیوگاز چینی

کاربرد و مصارف بیوگاز

اثرات زیست محیطی استفاده از بیوگاز

اثرات اقتصادی استفاده از بیوگاز

اثرات اجتماعی استفاده از بیوگاز

سایت بیوگاز ساوه

منابع آلاینده های زیست محیطی شهر ساوه

روش کار نیروگاه

دیاگرام نیروگاه بیوگازی ساوه

مشخصات مواد ورودی به نیروگاه

تولیدات نیروگاه بیوگاز ساوه

نتیجه گیری

پیشنهادات