طراحی فونداسیون سطحی
فونداسیون سطحی
اغلب به فونداسیون‌های سطحی، شالوده اطلاق می‌شود اما باید توجه داشت که فونداسیون‌های سطحی و شالوده‌ها به لحاظ مفهومی اندکی با هم تفاوت دارند. طبق تعریف، فونداسیون بخش زیرین سازه و خاک زیر آن گفته می‌شود. چنانچه همین فونداسیون بار را به اعماق سطحی خاک انتقال دهد به آنها فونداسیون‌های سطحی اطلاق می‌شود. اما این فونداسیون‌های سطحی خود از دو عنصر المان سازه‌ای (اغلب بتن مسلح و خاک زیرین آن تشکیل شده که به این المان سازه‌ای شالوده می‌گویند.
بنابراین شالوده را به این صورت می‌توان تعریف نمود، قسمتی از فونداسیون سطحی متشکل از عناصر سازه‌ای (بتن، فولاد، یا حتی چوب) که فشار روسازه را به صورت لهیدگی (فشار تماسی) به خاک فونداسیون (پی) منتقل می‌نماید. پی‌های سطحی (منظور شالوده و خاک زیر آن است) از متداول‌ترین فونداسیون‌ها به خصوص برای پروژه‌های ساختمانی و دیوارها بوده و اغلب عمق استقرار آنها کمتر از عرضشان است در عین حال در بعضی مراجع پی‌های با نسبت عمق تا ۴ الی ۵ هم به عنوان پی کم عمق طبقه بندی شده است. این پی‌ها پس از گودبرداری و پی کنی و برداشتن خاک‌های نباتی، ضمن عبور از عمق یخبندان و لایه‌های نامناسب سطحی و در پاره‌ای موارد با حفاری بیشتر جهت احداث طبقاتی در زیرزمین، اجرای می‌شوند و به لحاظ آنالیز و طراحی سازه‌ای شامل پی‌های منفرد، نواری (با بارگذاری ممتد و خطی) و تیرهای متکی (با بارگذاری متمرکز و منقطع) بر زمین هستند.
کاربران عزیز توجه داشته باشید هنگام دانلود فایل از مرورگر internet explorer استفاده نکنید تا با مشکل روبه رو نشوید.