کانادا کشوری در شمال قاره آمریکای شمالی است که از ده استان و سه قلمرو تشکیل شده است. این کشور از اقیانوس اطلس تا اقیانوس آرام و از شمال تا اقیانوس منجمد شمالی گسترده است.

کانادا با مساحت ۹٫۹۸ میلیون کیلومتر مربع، دومین کشور پهناور جهان از

نظر مجموع مساحت و چهارمین کشور پهناور جهان از نظر مساحت خشکی

است. مرز مشترک کانادا با ایالات متحده، بلند ترین مرز زمینی در جهان

است. بخش زیادی از خاک کانادا به دلیل سرمای هوا و نزدیکی به قطب

شمال، خالی از سکنه است.

هرچند کانادا پس از روسیه بزرگترین کشور جهان است، اما جمعیت آن تنها حدود یک پنجم جمعیت روسیه می‌باشد. نزدیک به ۹۰ درصد از جمعیت این کشور در امتداد مرز جنوبی آن، تا فاصله ۲۰۰ کیلومتری آمریکا زندگی می‌کنند.

کانادا، ملتی با گوناگونی قومیت است. برطبق آمارگیر ی سال ۲۰۰۱، این کشور دارای ۳۴ گروه قومی مختلف است که حداقل ۱۰۰ هزار نفر متعلق به هر گروه‌است. بزرگ‌ترین گروه‌ها در این کشور«کانادایی» با ۳۹٫۴ ٪، انگلیسی – کانادایی۲۰٫۲ ٪، فرانسوی- کانادایی ۱۵٫۸٪، هستند.

در این کشور تنوع گوناگونی از مذاهب دیده می‌شود، چرا که مذهب در این کشور آزاد است وآزادی مذاهب جزء یکی از حقوق آنها به حساب می‌آید. آخرین داده ها، جمع آوری شده در سال 2001، نشان داد که 77٪ از ساکنین کانادا مسیحی (43٪ کاتولیک رومی و 29٪ پروتستان)، 16.5٪ بدون دین، 2٪ مسلمان وسایر گروههای مذهبی، یهودی (1.1٪)، بودایی و هندو (1٪) و سیک (0.9٪) میباشند.

کانادا دارای دو زبان اصلی رسمی است،زبان انگلیسی و فرانسه به ترتیب زبان مادری 59/7% و 23/2% جمعیت کانادا را تشکیل میدهد.

مسیر عادی دریافت خدمت با مراجعه به پزشک خانواده آغاز می‌شود که در صورت نیاز شیوه درمان را تعیین می‌کند. در اکثر استان‌ها پزشکان خانواده در نقش دروازه‌بانی کار می‌کنند که باید در مورد خدمات تشخیصی، داروی تجویزی یا ارجاع به متخصص پزشکی تصمیم بگیرد. خدمات پیشگیری از بیماری‌ها، شامل غربالگری بیماری‌ها، می‌تواند توسط پزشک خانواده، یک دایره بهداشت عمومی یا یک برنامه ویژه غربالگری ارائه شود.

هنگامی که بیماری پزشک خانواده دائمی ندارد یا بعد از ساعات کار عادی کلینیک‌های پزشک خانواده ،به کمک نیاز دارد، درمانگاه‌های گذری یا غیروقتی (Walk-in) و بخش‌های اورژانس بیمارستان‌ها اولین نقطه تماس بیمار خواهند بود. در سال 2013، بالغ بر 5/15درصد (حدود 6/4 میلیون نفر) از کانادایی‌های 12 ساله یا بزرگ‌تر، یک پزشک خانواده دائمی نداشته و نیازهای سلامت خود را با مراجعه به پزشکان خانواده شاغل در درمانگاه‌های غیر وقتی یا بخش‌های فوریت در بیمارستان دریافت کرده‌اند.

کانادا یکی از موثرترین سیستم های مراقبت پزشکی را داراست. اغلب خدمات درمانی بصورت رایگان برای تمام مقیمان دایمی و خانواده هایشان که تحت یک برنامه بیمه سلامتی ملی بنام “مدیکر” ثبت شده اند، قابل استفاده می باشد. مدیکر برای خدمات پزشکی که بوسیله پزشکان مجاز در بیمارستان ها، کلینیک ها یا مطب پزشک ارائه شده است، هزینه پرداخت می نماید. بعنوان یک شهروند کانادایی یا یک مهاجر با اعطاء وضعیت پایدار، شما محق تمام مزایایی که مدیکر ارائه می کند هستید. اگرچه، مهاجرین تازه وارد قبل از اینکه اعاده وضعیت پایدار کنند که به آنها مزایای خدمات درمانی ارائه می کند، باید دوره زمانی مشخصی منتظر بمانند. این افراد باید در طول این زمان هزینه های درمانی اش را بپردازد.

پرداخت بابت بیمارستان و مراقبت کلینیکی:

به بیشتر بیمارستان ها و کلینیک هایی که در حال ارائه خدمات ضروری پزشکی هستند بودجه های کلی توسط مقامات سلامت استانی تخصیص داده می شود. تخصیص اعتبار به مقامات سلامت استانی بزرگترین سهم را در بودجه های سلامت ایالتی تشکیل میدهد. آن ها نه تنها این آزادی را دارند تا بودجه شان را در بین سازمان های سلامت مختلف اختصاص دهند، بلکه روش تخصیص وپرداخت را هم تعیین می کنند.

پرداخت به پرسنل مراقبت سلامت :

اکثر پزشکان دستمزد سالانه دریافت نمی کند، ومکانیزم پرداخت بصورت  کارانه است در این بین،استثناهایی هم وجود دارد ؛ به پزشکان کلینیکی جامعه نگر، شامل پزشکانی که در قالب کلینیک های جامعه کوبک کار می کنند، حقوق پرداخت میشود. اخیرا، بعضی ایالت ها قراردادهای پرداخت

جایگزین را با پزشکان عمومی یا پزشکان خانواده تنظیم نموده اند؛