دستگاه تنابه‌ای (لنفاوی) در مهره داران وجود دارد و از لوله‌های لنفاوی و گره‌های لنفی مثل طحال و لوزه‌ها تشکیل شده‌است. در انسان این دستگاه در سیستم ایمنیبدن، جذب و انتقال چربی و جذب آب میان بافتی کارکرد دارد.

تنابه یا لَنف (به فرانسوی: lymphe) حاوی سلول‌های خونی سفید ویژه‌ای به نام لنفوسیت است. لنفوسیت‌ها ماده‌ای را که پادتن نامیده می‌شود تولید می‌کنند. پادتن با میکروب‌ها و سموم در بدن مقابله می‌کند.

لنف همچنین به معنی دستگاه لنفاوی که بخشی از دستگاه ایمنی به حساب می‌آید است. دستگاه لنفاوی شبکه‌ای از رگ‌های لنفی است که این مایع شفاف (لنف) را منتقل می‌کنند. این دستگاه شامل بافت لنفاوی و رگ‌های لنفاوی است که مایع لنف در آنها در مسیری یک‌طرفه به سوی قلب جریان پیدا می‌کند.

لنف از کلمه لاتین lympha به معنی آب گرفته شده است.

عملکرد لنف به این صورت است که مایع لنف از مویرگ خارج می‌شود و به داخل سیاهرگ یا به کوچک‌ترین رگ لنفی می‌ریزد. این مویرگ‌ها به یکدیگر متصل می‌شوند و مجراهای بزرگی را شکل می‌دهند که سرانجام به مجرای سینه‌ای می‌ریزد که در کنار آئورت نزولی قرار گرفته است و به یکی از شاخه‌های اصلی بزرگ سیاهرگ زبرین متصل می‌شود. دریچه‌ها به جریان لنف اجازه حرکت در یک جهت را می‌دهند. غده‌های لنفاوی در تمام بدن و در مکان‌هایی که مویرگ‌های لنفی به هم متصل می‌گردند، یافت می‌شوند.

فهرست مطالب:

تعریف سیستم لنفاوی

بافت های لنفاوی

ندول ‌ها یا همان گرهک

اعضای لنفاوی

اعضای لنفاوی اولیه

مغز استخوان

تیموس

برش عرضی عقده لنفاوی

اعضای لنفاوی ثانویه

عقده های لنفی

طحال

لوزه ‌ها

پلاکهای پی ‌یر

تشکیل لنف

عوامل موثر بر جریان لنف

تاثیر فشار مایع میان بافتی بر جریان لنف

پمپ لنفاوی جریان لنف را افزایش می‌دهد

پمپ ناشی از فشار متناوب خارجی بر لنفاتیک

پمپ مویرگهای لنفاوی

نقش دستگاه لنفاوی در کنترل غلظت پروتئین، حجم و فشار مایع میان بافتی

و…