در دانش شیمی، محلول یا لویش یا به فارسی تاجیکی چاره (Solution) به ترکیب همگن دو یا چند ماده گفته می‌شود. در حل کردن (لوییدن) ماده‌ای در ماده دیگر، یکی از مواد حل‌شونده یا لوییده (Solute) و دیگری حلال یا لوینده (Solvent) خوانده می‌شود. برای مثال آب‌نبات (حل شونده) در هنگام خوردن در بزاق دهان (حلال) حل می‌شود. یا ممکن است که مایعی در مایع دیگر حل گردد یا گازی با گازی دیگر ترکیب گردد. تمام محلول‌ها بر اساس فعل و انفعالات (برهمکنش) بین مولکول‌ها و یون‌های حلاّل و حل‌شونده طبقه‌بندی می‌شوند و در نتیجه از انرژی آزاد مولکول‌های مواد کم می‌شود. البته محلول همان مخلوط یکنواخت یا همگن است.

انواع محلول

منظور از ترکیب همگن این است که اجزای تشکیل دهنده مخلوط در یک فاز باشند. خواص مخلوط (غلظت، دما، چگالی و…) به طور یکنواخت در حجم مخلوط هستند. به طور معمول ماده‌ای که به مقدار بیشتری در مخلوط موجود باشد، حلال نامیده می‌شود. حلال می‌تواند گاز، مایع یا جامد باشد. به مواد دیگری که در محلول موجود هستند (به غیر از حلال) حل شونده می‌گویند. حلال در هر فاز فیزیکی باشد، محلول هم در همان فاز خواهد بود. در کل محلول‌ها را بر اساس نوع حلال به دو دسته تقسیم می‌کنند:

1. محلول آبی (aq): محلولی که حلال آنها آب (H₂O) است.
2. محلول غیر آبی (sol): محلولی که حلال آنها غیر از آب است.

فهرست مطالب:

انواع محلول ها

نمایش شماتیک یک محلول فوق اشباع

فرآیند انحلال

مایعات قابل و غیر قابل اختلاط

گرمای انحلال برای سه ترکیب یونی مختلف در آب

انحلال متقابل اتانول و آب با تشکیل پیوند هیدروژنی

یونهای آبپوشیده

عوامل موثر بر انحلال پذیری

اثر دما بر انحلال پذیری نمکها

غلظت محلولها

تجزیه با حجم سنجی

فشار بخار محلولهای مایع در مایع

انحراف منفی از محلولهای ایده آل

دمای جوش و دمای انجماد محلولها

نمای کلی منحنیهای فشار بخار یک حلال خالص و یک محلول

فشار اسمزی

اسمز نرمال و اسمز معکوس

تقطیر

جاذبه های بین یونی در محلولها