چکیده: 

سرمایه گذاران همیشه به کسب سود بیشتر و کاهش ریسک سرمایه گذاریهای خود علاقه مند هستند. به همین دلیل اقدام به تشکیل پرتفوی میکنند تا از طریق متنوع کردن سرمایه گذاریها، ریسک را کاهش دهند یا برای سطح معینی از ریسک، بیشترین بازده را کسب کنند. به همین منظور فاما و فرنچ معادله رگرسیون چند متغیره ای را برای بررسی عوامل موثر بر بازده پرتفوی، طراحی کردند. در واقع آنها به الگوی قیمت گذاری دارایی سرمایه ای، علاوه بر ریسک، دو عامل دیگر یعنی اندازه شرکت و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام را افزودند. با توجه به مطالب فوق، در این تحقیق به بررسی نقش عوامل مختلف ریسک شامل اندازه، ارزش و نقدشوندگی بر قیمت گذاری دارایی سرمایه ای پرداخته شده است. به همین منظور در این پژوهش، با افزودن عامل نقدشوندگی به مدل فاما و فرنچ، تاثیر این عامل در بهبود قدرت پیش بینی کنندگی این مدل مورد بررسی قرار گرفت. جامعه مورد مطالعه کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. نمونه آماری نیز متشکل از 155 شرکت انتخابی برای یک دوره زمانی 5 ساله از ابتدای سال 1386 تا پایان سال 1390 میباشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون تک متغیره استفاده شده، و از آماره F، T و R2 به ترتیب برای نیکویی برازش مدلها، معناداری ضرایب و ضریب قدرت تبیین استفاده شده است. یافته های این تحقیق نشان میدهد که نمیتوان وجود رابطه مثبت بین عوامل ریسک شامل اندازه، ارزش و نقدشوندگی با بازده اضافی سهام شرکتها تائید نمود.