تحقیق در مورد موسیقی درمانی

فایل بصورت word 

تعداد صفحات 52

مقدمه:

دانش پزشکی دنیای پیچیده و گسترده دارد. هر بیماری با علایم مشخص و به دلایل گوناگون به وجود می آید و درمان های مختلی نیز برای او ممکن است. تحقیقات نشان می دهد که موسیقی از طریق تاثیر بر هورمون های مختلف , ضربان قلب و فشار خون , تغییر پتانسیل الکتریکی عضله ها و همچنین تقویت مهارت ها و حرکات بدن و زمینه های روانشناسی وارد عمل شده است. به عبرت دقیق تر موسیقی با تحریک مرکزعواطف در مغز (نظام لیمبیک) بر اعصاب مرکزی خودکار و واکنش بیوشیمیایی و عضلانی اثر گذاشته و هم چنین با تاثیر بر حافظه و یادآوری خاطرات و احساس های گذشته تغییراتی را در شرایط فیزیولوژیک و پزشکی بر جای می گذارد.

 چکیده:

شاید تاکنون مطالبی در روزنامه ها، مجلات، محل کارتان یا در بین مردم درباره “موسیقی درمانی” خوانده یا شنیده باشید. موسیقی درمانی یک رشته جدیدی است و فقط به مدت پنجاه سال است که به عنوان یک تخصص کلاسیک و حرفه ای توسعه پیدا کرده است.

بر طبق تعریفی که “انجمن ملی موسیقی درمانی” (NAMT) ارائه داده است، موسیقی درمانی عبارتست از “کاربرد موسیقی تامین، حفظ و بهبود سلانمت جسمانی و روانی در واقع موسیقی درمانی کاربرد منظم موسیقی است، بطوریکه موسیقی درمانگر مستقیما”در یک محیط درمانی، تغییرات دلخواه را در عواطف و رفتار درمانجو ایجاد می کند…)

به طور خلاصه در موسیقی درمانی با استفاده از موسیقی، که یک رسانه هنری خلاق است، به افرادی دارای مشکلات گوناگون، به منظور دستیابی به بهداشت روانی و جسمی انان کمک می شود.

موسیقی درمانی برای تسکین ناراحتی های هیجانی جسمانی و روحی استفاده می شود. موسیقی درمان گر مجرب و کار آزموده خدمات فردی را برای بیماران مهیا می کند. متون بسیار زیادی وجود دارد که اثبات می کند موسیقی درمانی اثرات مثبتی را بر درمان بیمارانی که دارای مشکلات عصبی هستند دارد.

موسیقی یک الگوی خوبی را برای بررسی تعاملات پیچیده ای که در سطح سیستم های مغز اتفاق می افتد فراهم می کند. امروزه فن آوری های پیچیده و پیشرفته تصویر برداری از مغز دانشمندان را قادر ساخته تا مطالعه کنند چطور موسیقی تاثیر بر فعالیت های مغز در بیماران آسیب دیده روانی دارد. بدیهی است موسیقی بر بیمارانی که بیماری آلزایمر رنج می برند اثر مثبتی داشته است با توجه به اینکه درمان قطعی برای این بیماری کشف نشده است. با تحقیقات بیشتر و پیشرفت حیطه های چند رشته ای که متمرکز می کند موسیقی درمانی را (فن آوری تصویر برداری در پیشرفت سیستم های موسیقی اطلاعات کامپیوتری و نرم افزار پزشکی) ممکن است، درمان اختلالات روانی غیر قابل درمان مثل بیماری آلزایمر، اوتیسم (autism) و بیماری پارکینسون را با موسیقی درمانی امکان پذیر کند.

موسیقی درمانی در درمان افرادی که ناتوانی های مختلفی از جمله عقب ماندگی ذهنی، تاخیر یافتگی رشدی، معلولیت جسمی، بیماری روانی و… داشته اند، به طور موفقیت امیزی جواب داده است.

موسیقی درمانی آسایش لازم را فراهم می کند، از اضطراب و افسردگی می کاهد، و مشکل بی خوابی را بدون وابستگی به دارو با استفاده از موسیقی مغز (brain music) درمان می کند.

موسیقی درمانگر، اهداف و مقاصد را بر اساس نیازهای خاص درمانجو دنبال می کند.فنون مختلفی برای پیشبرد این اهداف استفاده می شود. برای مثال اواز خواندن می تواند به افراد مبتلا به بیماری الزایمر کمک کند تا حافظه دراز مدتشان را به کار اندازند، نواختن الات موسیقی با همسالان یا درمانگر می تواند مهارت های میان فردی را افزایش دهد و کارکردهای اجتماعی را بهبود بخشد. از همه مهمتر اینکه افراد احساساتشان را در روشی مطمئن و لذت بخش بوسیله نواختن موسیقی، گوش کردن به موسیقی و رقصیدن به همراه موسیقی بیان می کنند.

البته موسیقی درمانی فقط در خدمت افرادی که دارای انواع مختلف ناتوانی ها هستند به کار برده نمی شود، بلکه در شرایط مختلف پزشکی نیز سودمند است. از جمله کاهش فشار روانی یا درد،زایمان، توانبخشی بیماران سکته‌ای و مبتلایان به بیماری پایانه (بیماری‌هایی که علاج‌ناپذیر و مرگبار هستند، مثل ایدز). مساله عمده که در اینجا برای درمانگر مطرح است کاهش درد و تحمل ان در شیوه درمان است و یا کمک به بیمار برای دستیابی به کارکردهای بهینه.

موسیقی سنتی ما با اصالت و ریشه های عمیق فرهنگی قابلیت بسیاری برای گسترش و تدوین های تازه‌ای از جانب استادان موسیقی دارد.

دکتر داریوش صفوت موسیقیدان برجسته معاصر نقل می‌کرد که مرحوم عبدالحسین شهبازی بیست دقیقه در کنار بستر بیماری که پزشکان از او قطع امید کرده بودند سه‌تار نواخته و پس از بیست دقیقه حال بیمار بهبود یافته و خطر رفع شده است.

 تاریخچه پیدایش

قد استفاده از موسیقی به منظور تحت تاثیر قرار دادن سلامت و شیوه رفتاری حداقل به زمان ارسطو و افلاطون برمی‌گردد. اما در قرن بیستم استفاده از ویژگی‌های درمان‌گرانه موسیقی به طور ابتدایی به دوران جنگ جهانی اول مربوط می‌شود. زمانی که موسیقی‌دانان حرفه‌ای و اماتور برای هزاران بیمار بستری در بیمارستان‌های ارتشی، که از جراحات روحی و جسمی ناشی از جنگ رنج می‌بردند، برنامه اجرا کردند. عکس‌العمل قابل توجه بیماران به موسیقی، پزشکان و پرستاران را تشویق کرد از مسئولین بیمارستان بخواهند تعدادی نوازنده استخدام کند، اما به زودی متوجه شدند که موسیقیدانی که بخواهد به چنین کاری مشغول شود نیازمند تعلیم و تربیت خاصی خواهد بود.

از ابتدای تاریخ، بشر از موسیقی برای شفای بیماران استفاده می کرده است. برای مثال؛ ریتم طبل ها در مراسم شفابخش جادوگران و درمان گران نقش مهمی داشته است. هنوز هم در شهرهای دور افتاده جنوب ایران درمانگرانی به نام ماما زار و بابازار وجود دارند. آنها در مراسم خاصی با دف و دایره و آواز های بخصوصی که به زبان نامفهوم سواحلی خوانده می شود و شاید حتی ماما یا بابای زار هم آنها را نمی فهمند جن و روحی که بیمار را تسخیر کرده دور می کنند.

جالب اینجاست که بیماران آنها کسانی هستند که پزشکان از درمان آنها عاجز مانده اند و جالب تر اینکه بسیاری از بیماران با این درمان شفا پیدا می کنند.

ارسطو می گوید: از موسیقی می توان در بسیاری از شئون زندگی، تربیت، سرگرمی، درمان، خوشگذرانی و تعدیل احساسات و عواطف استفاده کرد. گرچه پر کردن اوقات فراغت، امری لازم است، اما باید با نوعی از موسیقی مفید و تعالی بخش پر شود.

امریکا اولین کشوری است که پزشکان آن به موسیقی درمانی پرداختند. موسیقی درمانی بیش از پنجاه سال است که در جهان به عنوان یک علم جدید مورد توجه قرار گرفته اما تا چند سال پیش در ایران مورد توجه نبود.

مراکز آموزشی و انجمن های اولیه

در 1944 دانشگاه ایالتی میشیگان (MICHIGAN STATE UNIVERSITY) به این نیاز پاسخ داد و اولین برنامه تحصیلی موسیقی درمانی جهان را پایه گذاری نمود. در 1950، انجمن موسیقی درمانیNATIONAL ASSOCIATION FOR MUSIC THERAPY یاNAMT به طور رسمی به کار مشغول شد.

در 1971 انجمن موسیقی درمانی امریکا (AMERICAN ASSOCIATION FOR MUSIC THERPY) یا AAMT ایجاد شد که امروز دارای بیش از 5000عضو از درمانگران، اعضای حقوقی و اعضای انجمن های وابسته در سطح جهان است. هدف AMTA، بالا بردن سطح اگاهی افراد از مزایای موسیقی درمانی و افزایش امکان دسترسی هرچه بیشتر به مراکز موسیقی درمانی مجهز در جهان است. وضع شاخص استانداردهای تحصیلی و اموزشی نیز، از جمله فعالیت های این انجمن بوده است.