↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓

فرمت فایل: word 

 (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:25

قسمتی از متن فایل دانلودی:

آیا شما هم از جمله افرادی هستید که در مورد تغذیه خانواده حساسیت زیادی به خرج می دهید؟ اگر اینطور باشد احتمالا همیشه نگران محتویات مواد غذایی خریداری شده هستید. یکی از موادی که در غالب مواد غذایی عرضه شده در فروشگاه ها وجود دارد، انواع مختلف افزودنی است . به لحاظ قانونی مواد مختلفی می توانند به عنوان افزودنی به غذاها افزوده شوند. این شامل نگهدارنده ها و رنگ دهنده های خوراکی و چاشنی های گوناگون که مورد تایید آژانس بین المللی استاندارد غذا هستند، می شود. اجتناب از مصرف افزودنی ها بسیار دشوار به نظر می رسد زیرا تقریبا تمام مواد غذایی که ما روزانه استفاده می کنیم حاوی افزودنی هستند: نگهدارنده ها از فاسد شدن غذا جلوگیری می کنند، آمیزنده ها و تثبیت کننده ها مانع از جدا شدن مواد اصلی سس ها و چاشنی ها از هم می شوند و رنگ دهنده ها و طعم دهنده ها نیز طعم و رنگی را که در پروسه تولید از بین می رود به غذا باز می گردانند. بسیاری از این افزودنی ها نیز مواد طبیعی هستند؛ مانند ویتامین سی و یا کریتیک اسید که در آب لیمو وجود دارد و به عنوان نگهدارنده به کار می رود.

    آزمودن افزودنی ها

    موادی که توسط آژانس استاندارد غذا تایید می شوند، پیش از تایید برای مواردی از جمله تشخیص سمی بودن یا ارتباط با سرطان مورد آزمایش قرار می گیرند. در صورت لزوم میزانی برای مقدار مجاز مصرف روزانه مشخا می شود. (این میزان ای دی آی نام دارد) در صورت رعایت این میزان می توان با اطمینان از مواد غذایی مختلف استفاده کرد بی آنکه تاثیری بیماری زا بر روی بدن داشته باشند.علی رغم اینکه برچسب راهنمای غذاهای مختلف باید لیستی از افزودنی های موجود در محصول ارایه کند، کارخانجات مواد غذایی ملزم نیستند که مقدار دقیق هر ماده را روی بسته درج کنند؛ پس اگر بخواهیم بر اساس «ای دی آی » رفتار کنیم ، محاسبه مقدارها آسان نخواهد بود. در نتیجه چاره یی نیست جزآنکه به آژانس استاندارد مواد غذایی اعتماد کنیم و بپذیریم که با مصرف کالاهای تولیدی که مهر تایید آژانس را بر روی خود دارند، از محدوده «ای دی آی » قدم بیرون نخواهیم گذاشت .

    تاثیرات رفتاری

    افزودنی های گوناگون معمولا برای تاثیرات رفتاری روانشناختی که ممکن است بگذارند مورد آزمایش قرار نمی گیرند. برخی از این افزودنی ها مانند بنزوات سدیم و تارتوزین با بروز بیش فعالی در کودکان مرتبط شناخته شده اند، اما نتایج پژوهش فوق قطعیت چندانی نداشته اند. آزمایشات جدیدی در این مورد در جریان است که در 2 سال آینده تکمیل خواهد شد و در صدد پاسخ دادن به این پرسش است که آیا رنگ دهنده های مختلف و ماده نگهدارنده سدیم بنزوات موجب بروز تغییرات رفتاری خواهند شد یا خیر.

و…