تحقیق با عنوان آشنایی اجمالی با سوره های قرآن درفرمت ورد 139 صفحه قابل ویرایش

این ها همه نشان می دهد که نه تنها سوره ها و آیات قرآن ، بلکه « حروف قرآن » نیز روی حساب و نظام خاصّی است که فقط خداوند قادر بر حفظ آن می باشد.

همچنین محاسبات نشان داد که حرف ( ص ) در سوره ی « ص » نیز همین حال را دارد ، یعنی مقدار آن به تناسب مجموع حروف سوره ، از هر سوره ی دیگر قرآن بیش تر است .

و نیز حرف (ن) در سوره ی « ن و القلم » بزرگ ترین رقم نسبی را در 114 سوره ی قرآن دارد ، تنها استثنایی که در این زمینه وجود دارد ، سوره ی « حجر » است که تعداد نسبی حروف (ن) در آن بیش تر از سوره ی ( ن و القلم ) است ، اما جالب این است که سوره ی « حجر » یکی از سوره هایی است که آغاز آن ( الر ) می باشد . و بعداً خواهیم دید این سوره ها که آغاز آن ها ( الر ) است باید همگی در حکم یک سوره محسوب گردد ، و اگر چنین کنیم نتیجه ی مطلوب به دست خواهد آمد ، یعنی نسبت تعداد ( ن ) در مجموع این سوره ها از سوره ی « ن و القلم » کم تر خواهد شد !

1. چهار حرف ( المص ) را در آغاز سوره ی اعراف در نظر بگیرید ، اگر الف ها ، لام ها ، میم ها و صادهایی که در این سوره وجود دارد ، با هم جمع کنیم و نسبت آنرا با حروف این سوره بسنجیم ، خواهیم دید که از تعداد مجموع آنها در هر سوره ی دیگر قرآن بیش تر است !

همچنین چهار حرف ( المر ) در آغاز سوره ی « رعد » همین حال را دارد ، و نیز پنج حرف ( کهیعص ) در آغاز سوره ی « مریم » اگر روی هم حساب شوند ، بر مجموع این پنج حرف در هر سوره ی دیگر قرآن فزونی دارند !

در اینجا به چهره ی تازه تری از مساله برخورد می کنیم که نه تنها یک حرف جداگانه در این کتاب آسمانی روی حساب و نظم خاص گسترده شده ، بلکه حروف متعدّدِ آن نیز چنین وضع حیرت آوری دارد .

1. تا کنون بحث درباره ی حروفی بود که تنها در آغاز یک سوره ی قرآن قرار داشت ، اما حروفی که در آغاز چند سوره قرار دارد ( مانند المر و الم ) شکل دیگری به خود می گیرد ؛ و آن اینکه بر طبق محاسبات مغز الکترونیکی مجموع این سه حرف مثلاً ( ا، ل، م ) اگر در مجموع سوره هایی که با « الم » آغاز می گردد ، حساب شود، و نسبت آن با مجموع این سوره ها به دست می آید ، از میزان آن در هر یک از سوره های دیگر قرآن بیش تر است .

در اینجا باز مساله صورت جالب تری به خود گرفته و آن اینکه نه تنها حروف هر سوره ی قرآن تحت ضابطه و حساب معیّنی است ، بلکه مجموع حروف سوره های مشابه نیز ضابطه و نظام واحدی دارند !

ضمناً نکته این موضوع نیز روشن می شود که از چه رو چند سوره ی مختلف قرآن با « الم » یا با « المر » آغاز شده و این یک موضوع تصادفی و بی دلیل نیست .

استاد مزبور ضمن این مطالعات به نکات جالب دیگری دست یافته که به ضمیمه ی نکات تازه ای که می توان از آن استنتاج کرد ، از نظر خوانندگان می گذرانیم :

1. رسم الخط اصلی قرآن را حفظ کنید :

او می گوید تمام این محاسبات در صورتی صحیح است که به رسم الخط اصلی و قدیمی قرآن دست نزنیم ( مثلاً اسحق و زکوه و صلوه را با همین صورت بنویسیم . نه اسحاق ، زکات و صلاه ) در غیر این صورت محاسبات ما به هم خواهد خورد.

1. دلیل دیگری بر عدم تحریف قرآن :

این تحقیقات نشان می دهد که در قرآن حتی یک کلمه و یا یک حرف کم و زیاد نشده ، و اِلاّ به طور مسلّم محاسبات ما روی قرآن کنونی صحیح از آب در نمی آمد.

1. اشارات پر معنی :

در بسیاری از سوره های قرآنی که با حروف مقطّعه آغاز می شود ، پس از ذکر این حرف اشاره به حقّانیت و عظمت قرآن شده . مانند : « الم، ذلک الکتاب لا ریب فیه » و امثال آن ، این خود اشاره ی لطیفی به ارتباط حروف مزبور با اعجاز قرآن می کند.

نتیجه ی بحث :

از مجموع بحث فوق نتیجه می گیریم که حروف قرآن مجید که در طی 23 سال بر پیامبر (ص) نازل شده ، حساب دقیق و منظّمی دارد و هر یک از حروف الفبا با مجموع حروف هر سوره ، دارای یک نسبت ریاضی کاملاً دقیق است .

سوره های مکّی و مدنی: (1)                 

اکثر مفسرین سوره هایی که در مکّه و اطراف آن نازل شده مکّی و سوره هایی که در مدینه و اطرافش شرف نزول یافته مدنی نام نهاده اند . ولی دسته ای از مفسرین معتقدند ، مکّی سوره هایی است که درباره ی اهل مکّه نازل شده ، ولو آنکه نزول آن ها در مدینه باشد و مدنی سوره هایی که درباره ی اهل مدینه نازل گردیده ، اگر چه نزول آن ها در مدینه باشد .

اما به طور کلّی سوره های مکّی ، سوره ها و آیاتی است برای دعوت خلق به توحید و خداشناسی و شامل کلّیّات دین و آیین می باشد ( مانند احتراز از شرک ، ایمان به خدای یکتا و روز قیامت ، اعتقاد به غیب و فرشتگان ) . مدنی سوره ها و آیاتی است که بعد از هجرت خاتم الانیباء (ص) از مکّه به مدینه نازل شده و مشتمل بر بیان حدود و واجبات و احکام و قوانین تشریعی و اوامر و نوا هی است .

ناگفته نماند که قسمتی از آیات بعضی از سوره های قرآن مکّی و برخی مدنی است و به اعتبار اکثر آیات و یا به لحاظ آیه هایی که در آغاز سوره ی مکّی یا مدنی است ، تمام سوره را مکّی یا مدنی به شمار آورده اند مانند : سوره ی « عنکبوت » که مکّی است و حال آن که یازده آیه ی از آن که درباره ی منافقان نازل شده مدنی است . تعداد سوره های مکّی 86 و سوره های مدنی 28 می باشد .                                      

سجده های قرآن :

پانزده آیه از آیات قرآن مجید سجده دارد که در چهار آیه ، واجب و در بقیّه مستحب می باشد .

سوره هایی که سجده واجب دارند ، سوره ی عزائم ( جمع عزیمت و به معنی قصد مؤکّد و وجوب ) نامند و چهار آیه ای که سجده در آن واجب است ؛ عبارت اند از :

1. آیه ی 15 سوره سجده .
2. آیه ی 37 سوره ی فُصِّلَت .
3. آخرین آیه ی سوره ی النّجم.
4. آخرین آیه ی سوره ی العَلَق.

1 . سِرُّ البیان فی العلم القرآن ، صفحات 273 و 274 .

پس از خواندن یا شنیدن هر یک از آیات نامبرده ی فوق واجب است ، فوراً سجده نمود . ( مانند سجده ی نماز باید هفت موضع بر زمین قرار گیرد ) و گفتن ذکر در آن واجب نیست ، بلکه سنّت می باشد و بهتر است در حال سجده این ذکر خوانده شود :

لا الهَ اِلاَّ اللهُ حَقّاً حَقّاً ـ لا الهَ اِلاَّ اللهُ ایماناً و تصدیقاً ـ لا اِلهَ الاَّ اللهُ عُبودِیّهً وَرِقاً ـ سَجَدتُ لَکَ یا رَبِّ تَعَبُّداً وَرِقاً ـ لا مستَکبِراً وَ لا مُستَنکِفاً ـ بَل اَنَا عَبدٌ ذَلیلٌ خائِفٌ مُستَجیرٌ .

: ( جز خدایی که بر حق است ، معبودی نیست ؛ غیر از خداوندی که از روی حقیقت ایمان و تصدیق دارم ، معبودی نیست ؛ جز خدایی که پرستشش می کنم و بنده ی او هستم معبودی نیست، پروردگارا تو را برای پرستش و به جهت بندگی سجده می کنم، تکبر و استنکاف از بندگی تو ندارم، بلکه من بنده ی خوار و خائف از عذاب به تو پناهنده می باشم . )

چنانچه خواندن این ذکر برای کسی مشکل باشد، می توان به جای آن ، ذکر سجده ی نماز را خواند، و پس از اتمام سجده در حال نشستن، گفتن تکبیر ( الله اکبر ) نیز سنّت است.