مبانی نظری حساسیت اضطرابی

اضطراب اضطراب، حالت هیجانی نا خوشایندی است که با برانگیختگی فیزیولوژیکی و مولفه های شناختی، تشویش و نگرانی، احساس گناه و انتظار کشیدن فاجعه ای قریب الوقوع همراه است (ساراسون [1] ، ساراسون،۱۳۹۰). فرهنگ (وبستر) اضطراب را چنین تعریف می کند، حالت مضطرب احساس ترکیبی نیرومند با مسئولیتی از عدم یقین، بی تابی، بیم، و ترس ریشه دار و عمیق درباره ی یک اتفاق احتمالی با ناآرامی است (اکبری، ۱۳۸۰). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی نشان می دهد نشانه های اضطراب کودکان، نوجوانان و بزرگسالان یکی هستند، نشانه های فیزیولوژیک اضطراب عبارتند از: بی قراری، تند شدن ضربان قلب و تنیدگی عضلانی است. اضطراب احساس رنج آوری است که می توان آن را به یک موقعیت کنونی شوک آور یا به انتظار خطری مرتبط به شی نامعین