مقاوم سازی سازه های مدفون
سازه‌های مدفون
با توجه به سوابق لرزه خیزی کشور و همچنین نحوه احداث بناها، کشور در سال‌های گذشته و همچنین داشتن پتانسیل بالا در اکثر شهرهای پر جمعیت کشور برای وقوع زلزله، لازم است مسئله مصون سازی جامعه از آثار زلزله به طور جدی مورد توجه قرار گیرد. نابودی سرمایه‌های ملی و انسانی بر اثر زلزله‌های مخرب، لزوم توجه به مقاوم سازی ابنیه و ساختمان‌های موجود را اجتناب ناپذیر می‌کند. در چند دهه اخیر تحقیقات زیادی در زمینه مهندسی زلزله صورت گرفته است.
تأمین ایمنی لرزه‌ای ساختمان‌های موجود باید درالویت برنامه‌های کلان کشور قرار گیرد. از جمله روش‌هایی که در کشورهای مختلف جهت مقابله با تهدیدات ناشی از موج و قدرت تخریبی زلزله‌ها و انفجارات صورت گرفته، به کارگیری سازه‌های بتنی، سازه‌های مرکب، دیوار‌حائل، حفاظ‌های بتنی، سازه‌های مجازی و موارد مشابه است.
سازه‌هایی که با آئین نامه‌های متداول طراحی شده‌اند از لحاظ تأمین امنیت و سلامت جانی عملکرد خوبی دارند اما میزان خسارت وارد بر این سازه‌ها (بخصوص سازه‌هایی مثل بیمارستان و مراکز درمانی که کارآئی آنها با اهمیت است) بالا بوده و از لحاظ اقتصادی تعمیر و مرمت آنها توجیه ندارد. آئین نامه‌های طراحی کنونی سازه‌ها در برابر زلزله عمدتاً با هدف کاهش تلفات جانی ناشی از زلزله تدوین شده‌اند و تجارب حاصل از زلزله‌های اخیر نیز نشان دهنده کارآمدی آنها در زمینه کاهش تلفات ناشی از زلزله است. ولی زلزله‌های بزرگ سال‌های اخیر نشانگر آن است که میزان خسارت‌های سازه‌ای و غیرسازه‌ای در برخی موارد بسیار شدید بوده و خسارات مالی سنگینی را به دنبال داشته است.