سقراط در دانش و فرزانگى سرآمد بود و نیز اهل تفکر و تأمّل. از حالات شگفت او خلسه‏ها و جذبه‏هاى طولانى بود که برخى آنها را به حالات عرفانى و برخى تمرکز در تفکر تفسیر کرده‏اند. وى به امر تعلیم مردم اهمیت بسیار مى‏داد و براى این کار برخلاف سوفسطاییان مزدى دریافت نمى‏کرد. او بسیار شجاع، باوقار، با گذشت و اهل زهد و قناعت بود و از پرخورى و شرب خمر و کارهاى پست اجتناب مى‏کرد. سرانجام سقراط به جرم ایجاد انحراف در افکار جوانان و انکار خدایان یونانى و اعتقاد به خدایى جدید، به مرگ با نوشیدن شوکران محکوم گردید. سقراط با اینکه امکان فرار داشت، اما چنین نکرد و حکم را پذیرفت. برخى برآنند که علت اصلى قتل سقراط مخالفتش با دموکراسى یونانى بود. اما دفاعیه سقراط آشکارا دلالت دارد بر اینکه وى علت مرگش را دشمنى مردمى مى‏داند که او در مناظراتش براى توجه دادن آنها به حقیقت، نادانى‏شان را آشکار مى‏کرد و بدین‏سان خشم آنها را برمى‏انگیخت. ادامه در فایل ورد قابل ویرایش