ایجاد استحکام بالا به همراه انعطاف پذیری لازم در فولادهای معمولی که عموما ساختار فریتی پرلیتی دارند، غیر ممکن است. نیاز به تهیه فولادهای با استحکام بالا و قابلیت شکل پذیری خوب سبب تولید نسل جدیدی از فولادها با عنوان فولادهای دوفازی گردید. ساختار این فولادها متشکل از فریت به همراه یک فاز سخت که مارتنزیت یا بینیت است، می باشد. منابع استحکام بخشی فولادها فاز سخت و عامل ایجاد انعطاف پذیری در آنها زمینه نرم فریت می باشد. مهمترین عامل در تعیین خواص این فولادها کسر حجمی فاز سخت موجود در آنها می باشد.

فهرست مطالب