برای بررسی روند(Trend)  در یک سری زمانی که دارای توزیع نامشخص می باشد مانند سری زمانی بارش از آزمون ناپارامتری  من –  کندال استفاده می شود.   روشهای پارامتریک عمدتاً بر اساس روابط رگرسیونی بین سری داده ها با زمان استوار می باشند. روش های ناپارامتریک از کاربرد نسبتاً وسیع تر و چشمگیرتری نسبت به روشهای پارامتریک برخوردارند. برای سریهایی که توزیع آماری خاصی بر آنها قابل برازش نیست و چولگی یا کشیدگی زیادی دارند استفاده از روشهای ناپارامتریک مناسب تر است. آزمون من-کندال جز متداول ترین و پرکاربردترین روشهای ناپارمتریک تحلیل روندی سری های زمانی به شمار می روند. 

 آزمون من کندال

 آزمون ناپارامتری من-کندال ابتدا توسط Mann (1945) ارائه و سپس توسط Kendall (1975) بر پایه رتبه داده ها در یک سری زمانی بسط و توسعه یافت.

 این روش به طور متداول و گسترده ای در تحلیل روند سری های هیدرولوژیکی و هواشناسی بکار گرفته می شود. از نقاط قوت این روش می توان به مناسب بودن کاربرد آن برای سری های زمانی که از توزیع آماری خاصی پیروی نمی کنند اشاره نمود. اثر پذیری ناچیز این روش از مقادیر حدی که در برخی از سری های زمانی مشاهده می گردند نیز از دیگر مزایای استفاده از این روش است. فرض صفر این آزمون بر تصادفی بودن و عدم وجود روند در سری داده ها دلالت دارد و پذیرش فرض یک (رد فرض صفر) دال بر وجود روند در سری داده ها می باشد.

 این آزمون در سال ۱۹۸۸ به وسیله سازمان جهانی هواشناسی پیشنهاد شد و در بررسی معنی داری روند سری های اقلیمی به کرات و در موارد مختلف استفاده شده است.

روش های گوناگونی برای محاسبه آماره من  کندال پیشنهاد شده است. اکثر این روش ها نیازمند محاسبات جانبی زیادی می باشد که وقت زیادی گرفته می شود. آسان ترین روش نصب برنامه چانبی در برنامه مینی تب است. در این روش پس از نصب برنامه و بازکردن سری زمانی در برنامه مینی تب با یک دستور ساده می توان روند را محاسبه کرد.