چکیده

فضاهای عمومی فرصتی برای توسعه ابعاد اجتماعی فرد به لحاظ تعاملات اجتماعی وتجربه مشارکت در حیات جمعی درشهرهاهستند.فضاهای عمومی شهری به عنوان مکان سوم که نقش اساسی دربرقراری تعاملات اجتماعی ایفا می کند، بایدواجد ویژگی های ساختاری و معیارهای طراحی باشد.فضای شهری به ترکیبی اطلاق می شود که از فعالیت ها، بناهای مختلف فرهنگی، اجتماعی، اداری، تجاری ومانند آن و عناصر و اجزای شهری به صورتی آراسته، هماهنگ وواجد نظم و زیبایی و بالطبع با ارزشهای بصری تشکیل می گردد واز نظر فیزیکی دارای بدن های محصورکننده می باشد. به عبارتی، فضای شهری جزئی ازیک شهر است که به عنوان عرصه عمومی، تجلی گاه فعالیت های شهری است. دراین میان شهروندان به عنوان فعالان عرصه عمومی و کاربران فضاهای شهری دراین بستر به تعامل وکنش مشغولاند. بدین جهت دراین مقاله سعی برآن است کیفیت فضا برمبنای معیارهای طراحی محیط پاسخده وتأثیرآن برتعاملات اجتماعی و حضور مؤثر شهروندان در فضا مورد بررسی قرارگیرد. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و داده هاو اطلاعات پژوهش و تحلیل اطلاعات به شیوه کتابخانه ای واسنادی وهمچنین ازمشاهدات میدانی درخیابان جمهوری اسلامی مهاباد به عنوان نمونه موردی صورت گرفته و پس از تجزیه وتحلیل، مهم ترین عوامل تأثیرگذار در این زمینه شناسایی شده است.و با استفاده ازاسناد واطلاعات موجود به دنبال ارائه راهکارهایی است که طراحی شهری بتواند با استفاده ازآنها ضمن اثرگذاری برتعاملات اجتماعی موجب ارتقا کیفیت محیطی فضا های شهری گردد

15 صفحه