کارایی یکی از مفاهیم اقتصادی می باشد که افزایش آن به منظور ارتقاء سطح زندگی، رفاه، آسایش و آرامش انسان‏ها همواره مد نظر مدیران سیاسی و اقتصادی بوده است. از آنجایی که امروزه شهرها در خط مقدم توسعه ملی حرکت می کنند و با توجه به توسعه کمی و کیفی شهرها، هر روز نقش شهرداری ها در اداره و مدیریت شهر پر رنگ تر می‏شود. بنابراین برای برنامه ریزی و عملکرد بهتر شهرداری ها، اندازه گیری کارایی آن ها، شناخت نقاط ضعف و قوت وضعیت موجود و فاصله آن تا وضعیت مطلوب، ضروری به نظر می رسد.
روش ها و مدل های مختلفی توسط صاحب نظران برای سنجش کارایی سازمان ها پیشنهاد شده است. یکی از مهم‏ترین این روش ها، روش تحلیل پوششی داده هاست که بر روش های برنامه ریزی خطی استوار است.
در شهرداری ها از جمله شهرداری مشهد تقسیمات منطقه‏ای (13 منطقه) مبانی فضایی سازمان مدیریت شهری را تشکیل می‏دهد. هر منطقه علاوه بر اینکه دارای محدوده فضایی مشخص است، دارای متغیرهایی مانند وسعت، جمعیت، تعداد واحدهای ساختمانی، تعداد مشاغل، کاربری های تجاری و … است؛ و هر منطقه دارای ساختار اداری ویژه ای به نام شهرداری منطقه است که مدیریت منطقه را بر عهده دارد. بنابراین سنجش کارایی مناطق به نوعی سنجش کارایی مدیریت مناطق است.

در این مساله ما به دنبال ارزیابی کارایی مناطق 13 گانه شهرداری مشهد با روش تحلیل پوششی داده ها از مدل CCR در حالت بازده ثابت نسبت به مقیاس (CRS) و با رویکرد ورودی محور (داده گرا) می باشیم. کارایی 13 منطقه شهرداری مشهد با استفاده از 2 متغیر خروجی (output) و 5 متغیر ورودی (Input) به شرح ذیل سنجیده می شود…

پاورپوینت

تعداد اسلاید 14

حجم 300 کیلوبایت