اَلصَّبْرُ مِفتاحُ الْفَرَجِ

صبر کلید گشایش است.

وَقَعَتْ هذِہ الْحِکایَهُ قَبْلَ سَنَواتٍ بَعیدَهٍ فی أَحَدِ الْبِلادِ.

ذَهَبَ اثْناعَشَرَ طالِباً مِنْ طُلّابِ الْجامِعَهِ مَعَ أُستاذِهِم إلَی سَفْرَهٍ عِلْمیَّهٍ لِتَهیِئَهِ أَبْحاثٍ عَنِ الْأَسْماکِ؛

کانَتْ میاهُ الْبَحرِ هادِئَهً؛ فَجأَهً ظَهَرَ سَحابٌ فِی السَّماءِ؛ ثُمَّ عَصَفَتْ ریاحٌ شَدیدَهٌ وَ صارَ الْبَحرُ مَوّاجاً.

فَأَصابَتْ سَفینَتُهُم صَخْرَهً؛ فَخافوا؛ السَّفینَهُ انْکَسَرَتْ قَلیلاً وَلکِنَّها ما غَرِقَتْ؛ عِندَما وَصَلوا إِلَی جَزیرَهٍ مَجهولَهٍ، فَرِحوا کَثیراً وَ شَکَروا رَبَّهُم وَ نَزَلوا فیها؛

مَضَی یَومانِ؛ فَما وَجَدوا أَحَداً فِی الْجَزیرَهِ و ما جاءَ أَحَدٌ لِنَجاتِهِم؛ قالَ لَهُمُ الْسُتاذُ:

این داستان سال ها پیش در کشوری اتفاق افتاده است.

۱۲ دانشجوی دانشگاه با استاد خود به یک سفر علمی رفتند تا در مورد ماهی ها تحقیق کنند.

آب های دریا آرام بود، ناگهان ابری در آسمان ظاهر شد، باد شدیدی وزید و دریا مواج شد.

بنابراین کشتی آن ها به صخره ای برخورد کرد؛ آن ها ترسیدند؛ کشتی کمی ترک برداشت ولی غرق نشد. هنگامی که به جزیره ای ناشناخته رسیدند، بسیار خوشحال شدند و پروردگار خود را شکر کردند و در آنجا پیاده شدند.

۲ روز گذشت و آن ها کسی را در جزیره پیدا نکردند و کسی برای نجات آنها نیامد. معلم به آن ها گفت: