مقاله بررسی مقایسه ای بودجه بندی سرمایه ای در ایران و ژاپن

چکیده
بودجه بندی سرمایه ای فرآیند تشخیص ، ارزیابی ، طرح ریزی و پشتیبانی مالی پروژهای عمده سرمایه گذاری در واحد های تجاری – تولیدی است. تصمیمات مربوط به توسعه تسهیلات تولید ، تهیه ماشین آلات جدید ، خرید کامپیوتر یا تغییر دکوراسیون ساختمان اداری، نمونه هایی از تصمیمات بودجه بندی سرمایه ای است. بودجه مخارج سرمایه ای نوعاً برای یک دوره یکساله تهیه می شود. این بودجه معرف طرح های سرمایه گذاری مدیریت در زمان تنظیم بودجه ، برای دوره آتی است.در تحلیل نهایی مشاهده می شود که برخی از پروژه ها هرگز تحقق نمی یابند ، در حالی که برخی پروژه های دیگر در خلال سال بودجه از طریق تعدیل بودجه ، به بودجه مخارج سرمایه ای افزوده می شوند. بنابراین ، بودجه باید در مقابل نیازهای در حال تغییر ، از انعطاف لازم برخوردار باشد.

کلیدواژه : بودجه، بودجه ریزی سرمایه ای، ایران، بودجه ژاپن

فهرست مطالب
مقدمه 1
اهمیت و ضرورت تحقیق 2
مبانی نظری 3
ماهیت بودجه و بودجه بندی 3
بودجه بندی سرمایه ای 5
اهمیت بودجه بندی سرمایه ای 6
فرآیند بودجه بندی سرمایه ای 7
انواع تصمیمات بودجه بندی سرمایه ای 11
عوامل مؤثر بر تصمیمات بودجه بندی سرمایه ای 11
اصول بودجه و بودجه ریزی 12
تکنیک های بودجه بندی سرمایه ای 19
روش های بودجه بندی سرمایه ای در شرکت های فناوری پیشرفته 20
راهکارهای عملی در بودجه بندی سرمایه ای 22
عوامل کیفی در بودجه بندی سرمایه ای 23
مدل برنامه ریزی و کنترل مخارج سرمایه ای 25
بودجه بندی در کشورهای مختلف 26
ژاپن: 27
قوانین اصلی نظام بودجه ژاپن 29
محتوای اصلی قانون اصلاح ساختار مالی مصوب سال 1997 ژاپن 29
اصول زیربنای قوانین نظام بودجه 29
ترتیبات قانونی هر یک از مراحل فرآیند بودجه 31
فرآیند بودجه در پارلمان 35
اجرای بودجه 38
پیشینه پژوهش 39
نتیجه گیری 42
منابع 42

مقدمه
بودجه ، یک طرح مقداری کامل برای بکارگیری و تخصیص کارآمد و اثر بخش منابع یک واحد تجاری – تولیدی در یک دوره معین است. بنابراین ، لازم است که هر واحد تجاری ، فعالیتها یا وظایف منعکس در بودجه را بطور دقیق تعریف کند. مقدار اطلاعات مشروح و جزئیاتی که لازم است در بودجه منظور شود به نیاز اطلاعاتی مدیریت و سایر استفاده کنندگان بستگی دارد. بودجه بندی موجب طرح ریزیهای دوره ای ، بهبود هماهنگی و ارتباط و همچنین مقداری کردن طرح ها می گردد. بعلاوه ، بودجه چارچوبی را برای اندازه گیری و ارزیابی عملکرد فراهم می کند، آگا هی های لازم را در مورد مخارج فعالیت ها بدست می دهد و بالاخره فعالیت ها را در جهت هدفها هدایت می کند.
بودجه بندی سرمایه ای عبارت از فرآیند تصمیم گیری برای تعیین مخارج سرمایه ای در دوره بودجه است.می توان گفت که سیاستگذاری ، بودجه بندی و تصویب بودجه ابزاری برای برنامه ریزی است و اجرای بودجه یعنی صرف اعتبارات مصوب ، ابزار سازماندهی ، هماهنگی و رهبری می باشد و سر انجام کنترل بودجه ای ، ابزار نظارت مدیریت است. (مدنی ، 1373: 60) از شروع بودجه بندی تا سال 1965 بودجه دولت به صورت سنتی یا متداول تهیه می شد و تاکید عمده روی کنترل هزینه های هر وزارتخانه یا سازمان معطوف بود. زمانی که از بودجه فقط کنترل مالی منظور بود، طبقه بندی هزینه ها و طبقه بندی سازمانی عمده ترین طبقه بندی بودجه ای بشمار می رفت. با توسعه وظایف دولت و افزایش سریع هزینه های دولتی و پیوند آن با وضعیت عمومی اقتصاد کشور ، کنترل مخارج اهمیت خود را از دست داد و نیاز به بهبود در سیستمهای برنامه ریزی ، کنترل و مدیریت منابع بخش عمومی مطرح گردید تا تصمیم گیرندگان را قادر سازد دید وسیع تری پیدا کرده و اطلاعات وسیعی در مورد نتایج عملکرد ها و هزینه های اجرای فعالیتها داشته باشند . این امر موجب توجه دولتها به اقتصادی بودن ، کارآیی و اثر بخشی منابع دولت و به عبارتی مدیریت مالی دولتی شد. مواجهه با این شرایط نه تنها نیاز به بهبود روشها و رویه های بودجه بندی موجود برای افزایش هماهنگی سیستم را مطرح ساخت ، بلکه بعد جدیدی برای تصمیم گیری در مدیریت و مدیریت مالی دولتی افزود ؛ یعنی سیستم بودجه بندی عملیاتی و برنامه ای را برای بازنگری و ارزیابی مدیریت فعالیتهای دولتی مطرح ساخت. ویژگی و وجه تمایز این سیستم از سیستم بودجه متداول ، تاکید روی اهداف ، نتایج و منافع حاصل از هریک از اقلام هزینه ها ویافتن پاسخ به این سؤال بود که درآمد ها به چه منظور خرج می شود
بودجه بندی سرمایه ای یکی از مهمترین قسمتهای تصمیم گیری مدیریت است. اهمیت وجوه (منابع) بکار گرفته شده و همچنین زمان لازم جهت بازیافت سرمایه گذاریها، انجام تجزیه و تحلیل های دقیق و قضاوت های معتبررا ضروری می سازد. هزینه های سرمایه ای موجب ایجاد تعهدات بلند مدت به منظور تحصیل منافع آتی می گردد. این مخارج ، هدفهای اساسی واحد تجاری را منعکس می کند و بر موقعیت اقتصادی آن آثار بلند مدت و عمده ای دارد. از آنجائیکه منافع حاصل از هزینه های سرمایه ای ، طی یک دوره زمانی نسبتاً طولانی حاصل می شوند ، لذا اشتباهات مدیریت در این زمینه می تواند باعث شود که واحد تجاری طی سالهای متمادی هزینه های هنگفتی را متحمل گردد.
بودجه بندی سرمایه ای فرآیند تشخیص ، ارزیابی ، طرح ریزی و پشتیبانی مالی پروژه های عمده سرمایه گذاری در واحد های سازمانی است.تصمیماتی که در ارتباط با بودجه بندی سرمایه ای اتخاذ می شود ، تا حدود زیادی بر موفقیت سازمان در دستیابی به هدفهای تعیین شده اثر می گذارد.بنابراین ، بودجه بندی سرمایه ای نقش عمده ای را در موفقیت بلند مدت این واحدها ایفا می کند.
کنترل صحیح هزینه های سرمایه ای ، از طریق بررسی و ارزیابی هریک از درخواستها و قبل از وقوع هزینه های مزبور ، اعمال می گردد. اعمال کنترلهای مدیریت مستلزم دریافت اطلاعاتی در ارتباط با برآوردهای مهندسی ، حجم مورد انتظار فروش ، هزینه های تولید و هزینه های توزیع و فروش می باشد. مدیریت معمولاً نسبت به انطباق فعالیتها با اهداف بلند مدت واحد تجاری ، اعتقاد راسخ دارد و اساساً تمایل بر آن است که از بهبود وضعیت مالی واحد تجاری در نتیجه انجام طرح ، اطمینان حاصل شود.

اهمیت و ضرورت تحقیق
بودجه بندی را ”فرآیند تخصیص منابع محدود به نیازهای نامحدود“ می دانند . مجموع کوشش هائی که صرف تدوین و تخصیص منابع می شود به منظور”حداکثر استفاده“ از منابعی است که معمولاً در حد کفایت نمی نمایند و به اصطلاح اقتصادی”کمیاب“ هستند. بنابراین در راه رسیدن به ”اهداف مطلوب“ ضرورت دارد به نحوی از هر یک از منابع محدود استفاده گردد که در تبدیل کل منابع به پول بتوان گفت که با حداقل هزینه, حداکثر استفاده به عمل آمده است.
تضاد و برخورد این دو واقعیت یعنی نامحدود بودن نیازها و محدود بودن منابع, انسان متفکر و اندیشمند را به چنین نتیجه گیری می رساند که از منابع محدود باید برای رفع نیازهای نامحدود آنچنان یاری گرفت که ”حد متناسب“ رضایت به دست آید، و این نخستین تصور بودجه است و ضرورت بودجه نویسی نیز از همین مسئله ناشی می شود.
بودجه بندی اهداف و کاربردهای مختلفی در تنظیم, تصویب, اجرا و کنترل سیاستهای دولت و سازمانها دارد. در مرحله اول, بودجه چارچوبی را برای تنظیم سیاستهای دولت و سازمانها فراهم می کند و فعالیتهای مختلف برای رسیدن به اهداف توسعه و تقسیم این فعالیتها بین مجریان فعالیتها تعیین می شود. در مرحله تصویب, بودجه وسیله کنترل قانونی است. در مرحله اجرا, بودجه بندی راهنمای مدیران در اجرای سیاستهای تدوین شده است و در نهایت بودجه بندی مهم ترین ابزار کنترل و نظارت بر عملکرد دولت و سازمانها محسوب می شود. بنابراین اهداف و مقاصد بودجه بندی را در سطح کلان(دولت) که قابل تصمیم به سطوح سازمانی نیز می باشد, را می توان به شرح ذیل بیان کرد:
الف- بودجه وسیله ای برای تدوین و تنظیم برنامه های دولت و سازمانها است.
ب- بودجه وسیله تحصیل مجوز قانونی برای فعالیتهای دولتها و سازمانها است.
ج- بودجه راهنمای اجرای سیاستهای دولتی و سازمانها است:
د- بودجه قوی ترین وسیله کنترل قوه مجریه توسط قوه مقننه و وسیله آگاهی و اطمینان مردم از مصرف صحیح و قانونی منابع و وجوه عمومی است.
بودجه بندی سرمایه ای یکی از مهمترین قسمتهای تصمیم گیری مدیریت است. اهمیت وجوه بکار گرفته شده و همچنین زمان لازم جهت بازیافت سرمایه گذاریها، انجام تجزیه و تحلیل های دقیق و قضاوت های معتبررا ضروری می سازد. بودجه بندی سرمایه ای فرآیند تشخیص ، ارزیابی ، طرح ریزی و پشتیبانی مالی پروژه های عمده سرمایه گذاری در واحد های سازمانی است.تصمیماتی که در ارتباط با بودجه بندی سرمایه ای اتخاذ می شود ، تا حدود زیادی بر موفقیت سازمان در دستیابی به هدفهای تعیین شده اثر می گذارد.بنابراین ، بودجه بندی سرمایه ای نقش عمده ای را در موفقیت بلند مدت این واحدها ایفا می کند.

این فایل در قالب word و به تعداد 45 صفحه می باشد.