اَسْما وَ صِفات، دو اصطلاح در علم کلام برای نام‌ها و صفت‌های خداوند. اسم، بر ذاتی دلالت می‌کند که به صفتی موصوف شده، مانند «عالِم»، و صفت، بر معنایی مانند «علم» دلالت می‌کند که ذات به آن متّصف می‌شود بدون لحاظ ذات. این دو اصطلاح در علوم ادبیات عرب، فلسفه و عرفان کاربرد دیگری دارند.

مطابق قرآن، همه اسماءالحُسنی از آن خداست. بنابر برخی روایات، شماره اسماء آشکار الهی، ۹۹ اسم است و یک نام هم نزد خداست و هیچ‌کس توانایی درک آن را ندارد.

برای شناخت بهتر اسماء و صفات الهی تقسیم بندی‌های گوناگونی صورت گرفته است:

در مورد امکان شناخت اسماء و صفات الهی برای بشر نیز سه نظریه مطرح شده است: ۱-تعطیل ۲-تشبیه ۳-اثبات بدون تشبیه

شیعیان اسماء و صفات ذاتی خداوند را قدیم و اسماء و صفات فعلی را حادث دانسته و اعتقاد به عینیت ذات حق با اسماء و صفات ذاتیش دارند.

فهرست مطالب:

راههای شناخت خدا

راه عقلی

سیر در آفاق و انفس

قرآن و روایات

کشف و شهود

انواع صفات خدا

صفات ثبوتی و سلبی

صفات ذاتی و فعلی

صفات نفسی و اضافی

برشماری صفات ذاتی ثبوتی

علم الهی

قدرت الهی

حیات الهی

اراده الهی

حکمت

عدل

اقسام عدل

عدل تکوینی

عدل تشریعی

عدل جزایی