پاورپوینت ضایعات پوستی- 22 اسلاید

سرطان های پوست، از جمله ملانوم و کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی، مانند بسیاری از سرطان‌های دیگر، به‌صورت ضایعات پیش سرطانی آغاز می‌شوند. این ضایعات پیش‌سرطانی تغییراتی در پوست هستند که سرطانی نبوده اما امکان دارد به مرور زمان سرطانی شوند. تقریباً 40 تا 50 درصد از افرادی که پوست روشن دارند و تا 65 سالگی زنده می‌مانند دست‌کم دچار یک مورد سرطان پوست می‌شوند. باید نحوه یافتن نشانه‌های هشداردهنده زودهنگام این بیماری را یاد گرفت. سرطان پوستی که در مراحل اولیه ردیابی و درمان شود قابل معالجه است.

التهاب لب ناشی از آفتاب  (Actinic Cheilitis)، که با کراتوز آفتابی مرتبط می‌باشد، بیماری پیش سرطانی است که معمولاً در لب پایینی به‌وجود می‌آید. ممکن است لکه‌های پوسته‌دار یا زبر دائمی بر روی لب‌ها مشاهده شود. علائمی که کمتر رایج هستند شامل متورم شدن لب، از بین رفتن مرز مشخص بین لب و پوست، و ایجاد خطوط بارز در لب‌ها می‌باشد. اگر این بیماری درمان نشود، امکان دارد به‌صورت کارسینوم مهاجم سلول سنگفرشی در آید.

اکثر خال‌های موجود در بدن اشخاص شبیه به هم به نظر می‌آیند. اگر ظاهر خال یا کک و مک با بقیه تفاوت دارد، یا قطر آن از پاک کن کوچکی که روی مداد وجود دارد بزرگ‌تر است، یا از یکی از ویژگی‌های ABCDE ملانوم برخوردار می‌باشد، باید به پزشک متخصص پوست مراجعه نمود، زیرا امکان دارد خال یا کک و مک سرطانی باشد. ABCDE ویژگی‌های مهمی هستند که باید به هنگام معاینه خال‌ها، یا دیگر توده‌های موجود بر روی پوست، در نظر گرفت، بنابراین آنها را در اسلایدهایی که در زیر می‌آید یاد بگیرید.

اگر خالی در حال تحول باشد، یعنی کوچکتر یا بزرگتر شده یا رنگش تغییر نماید یا خارش یا خونریزی آن شروع شود، باید به پزشک متخصص پوست مراجعه نمود تا آن را معاینه کند. اگر بخشی از خال بالاتر از بقیه به نظر آید، یا بالاتر از سطح پوست قرار گرفته باشد، باید به پزشک مراجعه شود تا آن را معاینه کند. ضایعات ملانومی اغلب بزرگ تر می شوند یا ارتفاع آنها به سرعت تغییر می‌کند.     

ملانوم بدخیم، مخصوصاً در مراحل آخر، خطرناک است و درمان آن مشکل می‌باشد. با تشخیص و درمان زودهنگام می توان میزان بقای بیماران را افزایش داد. سرطان‌های پوست غیر ملانومی  شامل کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی می‌باشند، که هر دو از سرطان‌های رایج بوده و اگر زود ردیابی و درمان شوند تقریباً در تمام موارد معالجه می‌شوند. افرادی که یک بار به سرطان پوست مبتلا شده‌اند با خطر دچار شدن مجدد به این بیماری مواجه هستند؛ و باید دست‌کم سالی یک بار تحت معاینه کامل پزشکی (چک آپ) قرار گیرند.

چه کسانی دچار سرطان پوست می‌شوند و چرا ؟

قرار گرفتن در معرض نور آفتاب مهم‌ترین دلیل ابتلا به سرطان پوست است، اما این امر سرطان‌های پوستی را توجیه نمی‌کند که در آن قسمت‌هایی از پوست بدن ایجاد می‌شود که معمولاً در معرض نور آفتاب قرار ندارند. شاید قرار گرفتن در معرض خطرات زیست محیطی، پرتودرمانی، و حتی وراثت نقشی در ایجاد سرطان پوست داشته باشند. گرچه امکان دارد هر کسی دچار سرطان پوست شود، خطر این بیماری برای افرادی از همه بیشتر است که:
•    پوست سفید یا چشمانی به رنگ روشن دارند.
•    دارای تعداد زیادی خال بزرگ با شکل غیر منظم هستند.
•    سرطان پوست در خانواده‌شان سابقه دارد.
•     بارها به مدت بسیار طولانی در معرض نور آفتاب قرار گرفته یا به آفتاب سوختگی همراه با تاول زدن پوست دچار شده‌اند.
•    در ارتفاعات بالا یا در جایی زندگی کرده‌اند که در تمام سال هوا آفتابی بوده است.
•    تحت پرتودرمانی قرار گرفته‌اند.