با افزایش ارتفاع ساختمان ملاحظات مربوط به سختی و پایداری سازه ای اهمیت افزون تری نسبت به معیار مقاومت که در ساختارهای کوتاه عامل تاتعیین کننده حاکم بر طراحی است می یابد ، هر سازه بلندی اساساً رفتاری شبیه به طره عمودی ، تحت بارهای جانبی از خو نشان می دهد که به یقین ارزیابی پاسخ سازه نسبت به بارهای جانبی ، بسیار مشکل تر از تعیین پاسخ سازه نسبت به بارهای قائم (گرانشی ) آن است سعی بر مقاوم سازی ساختمان بلند مرتبه در مقابل بارهای اعمالی (گرانشی وجانبی ) منجر به ابداع(( ساختارهای سازه ای)) گوناگونی برای سازه های بلند مرتبه شده است به نحوی که هر ساختمان بلندی با ویژگی های خاص خود انتخاب ساختار سازه ای مناسب ان، منوط به حداقل رساندن مقدار مصالح سازه ای مورد مصرف ساختمان،دران ساختار میشود.