یکی از ستون های اعتماد و ایمنی در Metaverse بر تضمین ایمنی فعالیت های اقتصادی متکی است.
یائو با اشاره به برندهایی مانند نایک و دیزنی که قبلاً دارایی های مجازی منحصربه فرد را به صورت غیرمجاز توسعه داده اند، گفت: «در این محیط جدید، بسیاری از پلت فرم ها ممکن است به کاربران خود اجازه خرید دارایی های دیجیتالی را بدهند. توکن ها (NFTs). “چگونه می توانید اطمینان حاصل کنید که مردم می توانند با خیال راحت این دارایی ها را خریداری کنند و اقلام دیجیتال خود را در این محیط جدید ایمن نگه دارند؟”
این سوال زمانی اهمیت بیشتری پیدا می کند که در نظر بگیریم که از برندها انتظار می رود تجربه حسی خرید را به تنظیمات واقعیت مجازی تبدیل کنند. طبق گفته Shopify، محتوای واقعیت افزوده (XR) – یعنی موارد آزمایش مجازی از طریق واقعیت افزوده – 94٪ نرخ تبدیل بالاتری نسبت به محصولات غیر XR نشان داد. با این حال، ظهور تراکنش های مجازی، برندها را ملزم به توسعه استراتژی هایی برای جلوگیری از تقلب، تأیید هویت مشتریان و احراز هویت تراکنش ها می کند. برای برندهای فین تک، پروتکل های AML و KYC نیز نقش دارند.
فناوری بلاک چین یک راه حل بالقوه با ویژگی های امنیتی ذاتی است که دستکاری در سوابق تراکنش ها را ممنوع می کند. مقاومت آن در برابر حملات سایبری، آن را به کاندیدای خوبی برای پیشگیری از کلاهبرداری تبدیل می کند. با این حال، شرکت ها همچنان تلاش می کنند تا پروتکل های تشخیص تقلب قوی داشته باشند. این احتمالاً به این معنی است که ابزارهای اکتشافی مبتنی بر هوش مصنوعی و تیم های انسانی با هم کار می کنند تا اطمینان حاصل کنند که بازارها محافظت می شوند.
یائو می گوید: «همه چیز درباره تراکنش های ایمن در یک محیط دیجیتال است. یافتن راه هایی برای تشویق رفتار بهتر و پاداش دادن به تعاملات مثبت می تواند نقش بزرگ تری در آینده دیجیتالی امن تر ایفا کند.»