مقدمه

ارزیابی سرمایه‌گذاری در دارایی‌های ثابت، تصمیم‌گیری در خصوص انواع سرمایه‌گذاری‌ها و انتخاب مناسب‌ترین پروژه، که در مجموع فرایند بودجه‌بندی سرمایه‌ای را تشکیل می‌دهند، از مهم‌ترین مباحث در مدیریت مالی محسوب می‌شوند. سرمایه‌گذاری بلندمدت، مستلزم تخصیص مقادیر متنابهی وجه نقد است و همچنین منجر به ایجاد تعهدات بلندمدت می‌گردد که این امر با تصمیمات اساسی واحد انتفاعی که آثار آن در بلندمدت آشکار می‌شود، ارتباط می‌یابد. بنابرانی ضرورت دارد از روش‌های علمی و کاربردی مختلفی برای ارزیابی این گونه فعالیت‌ها استفاده شود.

در تصمیمات سرمایه‌گذاری، فعالیت‌هایی نظیر توسعه ظرفیت تولید، جایگزین نمودن و تعویض ابزار و ماشین آلات قدیمی تولیدف تغییر روش‌های تولید مانند مکانیزه نمودن آن، یا سایر تغییراتی که به لحاظ همگانی با شرایط محیطی، ضرورت می‌یابند، مدنظر می‌باشند

اهمیت بودجه‌بندی سرمایه‌ای

تنظیم برنامه‌های بلندمدت سرمایه‌گذاری، امکان تداوم فعالیت آنها را فراهم ساخته و تحقق اهداف را تسهیل می‌بخشد. بودجه‌بندی سرمایه‌ای در حقیقت برنامه‌ای مالی است که طبق آن، مخارج سرمایه‌ای یک واحد انتفاعی پیش‌بینی می‌گردد.

بودجه بندی سرمایه‌ای، ابزار تصمیم‌گیری بلندمدت، برای ایجاد ظرفیت عملیاتی واحد انتفاعی است

مخارجی که برای ایجاد ظرفیت عملیاتی صرف می‌شوند به عنوان مخارج سرمایه‌ای شناخته شده و با سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی با عمر طولانی سروکار دارند از جمله فعالیت‌ها، در فرایند بودجه‌بندی سرمایه‌ای تجزیه و تحلیل مالی پروژه‌های سرمایه‌ای است که این امر، اهمیت بودجه‌بندی سرمایه‌ای را بیشتر می‌سازد، زیرا تجزیه و تحلیل یاد شده در تصمیم‌گیری و انتخاب مناسب‌ترین شیوه، اثر قابل توجهی دارد.

فرایند بودجه‌بندی سرمایه‌ای

بودجه‌بندی سرمایه‌ای، فرایند ارزیابی سرمایه‌گذاری در دارایی‌های بلندمدت و انتخاب مناسب‌ترین آنها از طریق تجزیه و تحلیل مالی پروژه‌ها با استفاده از روش‌های علمی و کاربردی است. مخارج سرمایه‌ای برای این دوره بودجه برآورد و پیش‌بینی می‌گردد.

فرایندی بودن بودجه‌بندی سرمایه‌ای بدین مفهوم است، که، ابتدا اهداف می‌باید مشخص گردد، سپس میزان سرمایه‌گذاری‌ها باید تعیین شود در نهایت با استفاده از روش‌های مختلف ارزیابی پروژه‌های سرمایه‌ای، مناسب‌ترین بدیل از نظر عملی بودن، اقتصادی بودن و سودآور بودن انتخاب گردد.

تعریف بودجه‌بندی سرمایه‌ای

بودجه‌بندی سرمایه‌ای عبارت است از فرایند ارزیابی مخارج سرمایه‌ای، و انتخاب پروژه سرمایه‌گذاری که دستیابی به اهداف را تسهیل کند و بالاترین نرخ بازدهی را تأمین نماید و ارزش واحد انتفاعی را افزایش دهد.

ویژگی‌های بودجه‌بندی سرمایه‌ای

اغلب پروژه‌های بودجه‌بندی سرمایه‌ای، تخصیص منابع عمده‌ای را ایجاب می‌کند. به عبارت دیگر، منابع مالی (وجوه نقد) زیادی باید در اجرای آن صرف و هزینه نمود.

تصمیمات بودجه‌بندی سرمایه‌ای معمولاً موجب ایجاد تعهدات بلندمدت می‌شود. زیرا پروژه‌های مورد بررسی اغلب عمر مفیدی بیش از یک سال دارند. همچنین هرچه عمر مفید پروژه‌ای طولانی‌تر باشد، پیش‌بینی درآمدها، مخارج یا صرفه‌جویی در مخارج آتی ناشی از آن مشکل‌تر می‌شود.

تصمیمات بودجه‌بندی سرمایه‌ای بر تصمیم گیری کلی‌تری در مودر هدف‌‌ها و سیاست‌های بلندمدت واحد تجاری- تولیدی مبتنی است.

فهرست مطالب:

مفهوم بودجه بندی سرمایه ای

فرایند بودجه بندی سرمایه ای

نحوه محاسبه جریانات نقدی حاصل از طرحهای سرمایه گذاری

روشهای ارزیابی طرحهای سرمایه گذاری

روش خالص ارزش فعلی (NPV)

نرخ بازده داخلی یا درونی (IRR)

دوره برگشت سرمایه

نرخ بازده حسابداری (ARR)

مقایسه سرمایه گذاریهای با عمر مفید متفاوت

تورم و بودجه بندی سرمایه ای

فرصتهای سرمایه گذاری مرتبط با هم

جیره بندی سرمایه ای

به همراه بیش از 35 مثال حل شده.