کمکهای اولیه مجموعه اقدامات و مراقبت‌های فوری و آنی است که بلافاصله پس از وقوع حادثه بر روی شخص مصدوم تا رسیدن پزشک، نیروهای امدادی و رساندن به مراکز درمانی توسط یک شخص آموزش دیده صورت می‌گیرد.

هدف اصلی از این اقدامات عبارتنداز:

۱- جلوگیری از مرگ (زنده نگه داشتن جان مصدوم)

۲- پیشگیری و جلوگیری از پیشرفت ضایعات، صدمات و عوارض بعدی

۳- کاهش درد و رنج مصدوم

۴- جلوگیری از شدت یافتن عارضه یا دو برابر شدن مصدومیت

این اقدامات می‌توانند شامل اقدامات جسمی یا روحی باشند.

هدف امدادگر، نجات یا زنده‌نگاه داشتن شخص یا اشخاص آسیب‌دیده است. در راستای این هدف اصلی، امدادگر باید ابتدا از ایراد صدمات جدید جلوگیری نموده و جلوی شدت یافتن عارضه را بگیرد. در مرحله بعد، امدادگر موظف است تا ضمن تدارک امکانات درمانی برای بیمار یا رساندن بیمار به محلی که این‌گونه تدارکات در آن فراهم است (مثل بیمارستان)، اقداماتی را در حد توان برای بهبود حال بیمار انجام دهد؛ بنابراین مجموعه وظایف امدادگر به این شرح خلاصه می‌شود.

1. حفظ خونسردی
2. انتقال مصدوم از محیط پرخطر به محیط با حداقل امنیت (مثل انتقال به خارج از ساختمانی که دچار حریق شده‌است)
3. روحیه دادن به مصدوم و خودداری از تضعیف روحیه وی (درصورت لزوم)
4. بازرسی راه‌های تنفسی و علایم حیاتی
5. تعیین نوع جراحات و ضایعات برای تعیین نوع اقدام‌های لازم

• کنترل خونریزی داخلی و خارجی، علایم مسمومیت، شکستگیها و سایر آسیب‌ها برحسب اولویت.

1. فراهم کردن امکان آسایش و راحتی بیمار تا رسیدن امکانات درمانی

فهرست مطالب:

مقدمه

نحوه برخورد و درک موقعیت‌

رعایت ایمنی‌

کمک خواستن از دیگران‌

تعیین اولویتهای درمانی‌

تشخیص

چگونگی وقوع حادثه‌

عوارض

نشانه ‌ها

معاینه

سطح هوشیاری

جا به جایی و حمل مجروح‌

روشهای حمل مصدوم‌

حمل یک نفری مصدوم‌

حمل گهواره ‌ای

حمل تکیه ‌گاهی

حمل کولی

حمل دو نفری مصدوم‌

حمل مصدوم به کمک سه نفر

حمل مجروح به وسیله برانکار

چگونه مصدوم را روی برانکار قرار دهیم‌؟

طرز ساخت برانکار