بازی‌ها به طور عام دارای یک بار فرهنگی هستند. بازی‌های بومی، قبیله‌ای، محلی و سنتی ایرانی علاوه بر بار فرهنگی، از جذابیت و تنوع بالایی نیز برخوردار هستند.

با توجه به پهناوری اقلیمی، و قومی و قبیله‌ای در ایران، انواع بازی‌ها با هدف‌های خاص طراحی شده و میان مردم رایج بوده است.

بالغ بر 150 نوع بازی سنتی در ایران وجود داشته که به مرور زمان و تغییر شیوه‌های زندگی، نسل امروز با بسیاری از آنها بیگانه است. این بازیها در دو گروه فضای باز و فضای بسته تقسیم‌بندی شده و این امکان را برای افراد مهیا می‌کرده‌اند که در هر مکان و شرایطی بتوانند از اوقات خود بهترین بهره را ببرند.

برخی از بازی‌ها به لحاظ اجتماعی، فرهنگی و مذهبی در اکثر نقاط ایران مشترک بوده‌اند. در ادامه برخی از اینگونه بازی‌های سنتی و محلی معرفی شده‌اند.

نام بازی: جای منه زودتر نشستم

مهارت های حرکتی: جابه جایی-استواری

مفاهیم حرکتی:مفهوم فضایی(شخصی)تلاش(سرعت)رابطه بااشیاء

شکل قرار گیری: به صورت دایره

وسایل مورد نیاز: تعدادی صندلی

تعداد بازی کنان:6 تا 10

مفهوم علمی و شناختی: سرعت –چابکی –سرعت عکس العمل

طریقه ی اجرا

صندلی ها را کنار هم قرار داده بچه ها دور صندلی ها می دوند یا

 تند راه می روند با صدای قطع شدن اهنگ یا صدای دست ها بچه

ها بر روی صندلی می نشینند هر کس بدون صندلی بماند از دور

بازی خارج می شود. اخرین نفری که باقی بماند برنده محسوب

می شود. 

نام بازی: شکارچی

مهارت های حرکتی:جا به جایی

مفاهیم حرکتی:تلاش(سرعت و هماهنگی رابطه با هم -بازی اگاهی فضایی)

شکل قرار گیری: به صورت افقی و به صف یک نفر جلوی ان ها

وسایل مورد نیاز : ندارد

تعداد بازی کن :6 تا 10 نفر

مفهوم علمی و شناختی: سرعت- چابکی –سرعت انتقال 

طریقه ی اجرا