ایدئالیسم یا آرمان‌گرایی (به آلمانی: Idealismus) یا مینوگروی نام مجموعه‌ای از دیدگاه‌های فلسفی با این مدّعاست که ایده‌ها موضوع حقیقی معرفت هستند؛ ایده‌ها بر اشیا مقدم‌اند و این ایده‌ها هستند که امکانِ بودن را برای اشیا فراهم می‌کنند. بر مبنای این دیدگاه، ایده‌ها، هم از نظر معرفت‌شناختی و هم از نظر متافیزیکی اولویت دارند و واقعیت خارجی، آنچنان که ما درک می‌کنیم، منعکس‌کننده فرایندهای ذهنی است. ایدئالیسم مدّعی نیست ذهن خالق ماده یا جهان مادی است. همچنین این دیدگاه، «فکر» را با «متعَلَّق فکر» یکی در نظر نمی‌گیرد، بلکه مدعی است جهان خارج را تنها با توسل به فرایند ایده‌ها می‌توان درک کرد.

ایدئالیسم نقطهٔ مقابل رئالیسم (واقع گرایی یا اصل اصالت واقع) است که معتقدست برای شناخت حقیقت جهان بیرون، چندان نمی‌توان به ذهن انسان متّکی بود.

با اصطلاحات فلسفهٔ صدرایی ایدئالیسم یعنی، برای عاقل تنها معقول بالذات یا نفس‌الأمر دارای تأصل است، زیرا علم به عالم خارج، جز از مجرای معقول بالذات ممکن نیست و عالم خارج، از این حیث که معقول بالعرض است، متعَلَّق معرفت انسانی قرار نمی‌گیرد.

فهرست مطالب:

واژه پندارگرایی

کاربرد واژه های ایده آلیسم و رئالیسم

ایده آلیسم و رئالیسم در هنر و ادبیات

ایده آلیسم و رئالیسم در فلسفه

هستی شناسی و تربیت

هستی شناسی پندارگرایان

انواع مکتب پندارگرایی

انسان از دیدگاه پندارگرایان

تأثیر هستی شناسی پندارگرایان در تربیت

تربیت در نظر پندارگرایان

شناخت شناسی پندارگرایان

تأثیر شناخت شناسی پندارگرایان در تربیت

روشهای تدریس

ارزش شناسی و تربیت

تأثیر ارزش شناسی پندارگرایان در تربیت

نقد و بررسی تربیت بر بنیاد پندارگرایی فلسفی

و…