طرح بازاریابی کیف چرمی
طرح بازاریابی کیف چرمی 23 صفحه ورد
فهرست مطالب
طرح بازاریابی کیف چرمی.. 2
1- مقدمه. 2
2- تجزیه و تحلیل موقعیتی.. 2
الف) محیط موقعیتی.. 5
ب) محیط خنثی.. 8
ج) محیط رقابت… 8
د) محیط شرکت… 10
ماتریس SWOT.. 10
3- بازار هدف.. 12
4- مسائل و مشکلات و فرصت ها 16
5- اهداف بازاریابی.. 19
6- استراتژی بازاریابی.. 20
7- تاکتیک های بازاریابی.. 21
8- اجرا و کنترل.. 22
9- خلاصه. 23
طرح بازاریابی کیف چرمی 1- مقدمه
واقعیت مهمی که امروزه نیازمند تفکر میباشد این است که رشد و توسعه صنایع بدون طراحی و اجرای استراتژی مناسب مقدور نمیباشد. یکی از مهمترین استراتژیهای توسعه صنایع مخصوصاً صنایع کوچک، ایجاد خوشههای صنعتی است. در حال حاضر نزدیک به سه دهه است که توسعه صنعتی مبتنی بر مدل خوشههای صنعتی، به عنوان یک استراتژی نوین مورد توجه برنامه ریزان و سیاستگذاران در کشورهای صنعتی و در حال توسعه میباشد .
با توجه به اینکه کیف چرمی از محصولاتی می باشد که همه اقشار جامعه مصرف کننده و مشتری آن می باشند ، می تواند برای تولید کننده توجیه پذیر باشد.
کیف چرمی از آن دست کالاهای پرمصرفی محسوب میشود که افراد اعم از مرد و زن برای موارد گوناگون از آن استفاده میکنند. صنعت پوشاک سازی ایران اگرچه هیچوقت تشکل تخصصی نداشته، اما توانسته مانند صنایع همردیف خود یعنی کیف، چرم، نساجی و پوشاک در فضای دشوار اقتصادی ایران و با همه فراز و نشیبها به حیات خود ادامه دهد و در چند سال اخیر نیز به نظر میرسد شرایط بازار برای تولیدکنندگان داخلی پوشاک های چرمی مساعدتر از گذشته شده است.
در حال حاضر تقریبا هیچ آماری از تعداد واحدهای تولید انواع کیف در کشور و همچنین آمار تولید انواع کیف در کشور وجود ندارد.
2- تجزیه و تحلیل موقعیتی
ارزیابی وارادت و روند صادرات
آمار رسمی ارائه شده از سوی گمرک نشان میدهد که 10 سال گذشته انحصار واردات کیف به کشور از امارات متحده عربی شکسته شده است. براین اساس در حالی که در سال 1382 تقریبا 80 درصد از پوشاک های وارداتی به کشور از امارات وارد بازار ایران شده بودند. این رقم طی سالهای بعد به شدت کاهش یافته و در سال 1389 به حدود 40 درصد رسید. از آن سو حجم واردات کیف به ایران از چین نیز که ابتدا روندی صعودی داشته طی دو سال اخیر کاهش یافته و در سال 1389 به حدود 40 درصد رسید. مابقی سهم واردات کیف به ایران نیز مربوط به کشورهای ترکیه و ویتنام میشود.
اما نکته جالب اینجاست که صنعت پوشاک سازی کشور طی سالهای اخیر با وجود همه مشکلات اقتصادی که گریبانگیر بخش صنعت بوده، توانسته به عنوان یکی از صنایع کوچک به حیات خود ادامه داده و حتی طبق آمار گمرک صادرات هم داشته است.
براساس آمار گمرک صادرات پوشاک های ایرانی در سال 1391 به بیش از سه میلیون دلار رسید. در حالی که در همان سال بیش از 23 میلیون دلار انواع کیف وارد کشور شد.
به این ترتیب میتوان فهمید که صنعت پوشاک سازی کشور توانسته به صورت چراغ خاموش به حیات خود ادامه داده و صادراتش را در سطحی هرچند محدود نگه دارد. از سوی دیگر از ارزش بازار کیف ایران نیز اطلاعات دقیقی در دست نیست، اما به نظر میرسد با توجه به تغییر رویکرد مردم طی دهههای اخیر سرانه مصرف کیف در بین زنان و مردان ایران افزایش قابل ملاحظهای داشته و ارزش بازار کیف ایران به چند صد میلیارد تومان رسیده است. از سوی دیگر تعداد همایشها و جشنوارههای برگزار شده در ایران نیز طی سالهای اخیر به شدت افزایش یافته است. در این برنامهها اصلیترین هدیه داده شده به مدعوین کیف بوده و این مورد نیز باعث رونق دو چندان بازار کیف در ایران شده است.
رقابت چین و ترکیه در بازار کیف ایران
در حال حاضر چین همچون بسیاری از عرصههای دیگر در بازار کیف ایران نیز تقریبا حرف اول را میزند. هرچند تولیدات داخل و محصولات ساخت ترکیه نیز در بازار کیف کشور سهمی را به خود
اختصاص دادهاند.
طی سالهای اخیر خارجیها به ویژه در بازار کیف مدرسه کشور سهم خود را به شکل چشمگیری افزایش دادهاند؛ به طوری که تولیدات خارجی را میتوان به راحتی از سوی اشکال و تصاویری که روی آنها نقش بسته از تولیدات داخلی تشخیص داد. این در حالیست که در سالهای نه چندان دور سهم عمده در بازار پوشاک های مدرسه کشور در اختیار تولیدکنندگان داخلی بود که به نظر میرسد تولیدکنندگان ایرانی نتوانستهاند بر حسب سلیقه و نیاز بازار و به ویژه سلیقه بچه مدرسهایها و همچنین پوشاک یت موردنیاز آنها اقدام به تولید کنند.
از سوی دیگر در بخشهای دیگری نیز مانند کیف پول، کیف زنانه، کیف موبایل، کوله پشتی، کیف سفری، کیف نوت بوک، کیف دیپلماتیک، کیف دانشگاهی و کیف دستی نیز سهم بازار ایران کم و بیش بین خارجیها و داخلیها تقسیم شده است.
در مورد بازار پوشاک های بزرگ و چمدان نیز باید گفت که همزمان با دامپینگ محصولات چینی و برخی دیگر از کالاهای وارداتی تولیدکنندگان داخلی توان رقابت خود را از دست داده و مجبور به تعطیلی واحدهای خود شدهاند.
تولید کیف به دو دسته پوشاک های با چرم مصنوعی و با چرم طبیعی تقسیمبندی میشود، پوشاک های با چرم طبیعی هم در دو مدل زنانه و مردانه تولید میشوند. در حوزه تولید پوشاک های مردانه و اداری تعداد واحدهای تولیدی در سراسر کشور به 50 واحد هم نمیرسد. از این تعداد هم حدود 40 واحد، تولیدیهای کوچک و 10 واحد تولیدیهای متوسط و بزرگ محسوب میشوند.
تولید فعلی
بیشتر پوشاک های با چرم طبیعی در بازار کشور تولید داخلی هستند و وارداتیها هم عمدتا مربوط به تولیدات ترکیه میشوند.
یراقآلات موردنیاز برای تولید کیف در کشور از چین وارد میشود. همچنین انواع پوشاک های با چرم مصنوعی علاوه بر واردات از چین در داخل نیز تولید میشوند.
تعداد واحدهای تولید کیف زنانه درکشور کمتر از تولیدیهای کیف مردانه است، بیشتر واحدهای تولید کیف در تهران متمرکز هستند.
در پاسخ به این سوال که چرا تولیدکنندگان کیف هیچ انجمن تخصصی ندارند؟ قرار بود چنین انجمنی تشکیل شود، اما نشد و تولیدکنندگان کیف هماکنون زیر نظر انجمن صنایع چرم فعالیت میکنند.
استقبال مردم از پوشاک های ساخت داخل کیف برخلاف کیف هنوز حالت صنعتی کامل پیدا نکرده و بسیاری از بخشهای آن توسط نیروی کار و با دست ساخته میشود و به همین دلیل شرایط بازار آن با کیف متفاوت بوده و بازار کیف کشور مثل کیف انباشته از کالاهای قاچاق نیست.
الف) محیط موقعیتی
طی 15 سال اخیر بازار پوشاک های چرمی در ایران رونق پیدا کرده است، در گذشته مردم آشنایی چندانی با چرم طبیعی و محصولات چرمی نداشتند و به همین دلیل فروش پوشاک های چرمی هم چندان زیاد نبود. در سال 1369 پوشاک های چرمی در انحصار شرکتهای کادو دهنده در سمینارها بود ولی بعدا بازار این پوشاک ها در کشور گسترده شد.
صادرات پوشاک های ایرانی درگیر مسائلی سیاسی است، در کل واردات پوشاک های لوکس به ایران به ویژه از اروپا اندک بوده چون قدرت خرید مردم پایین است.
1- قوانین
متاَسفانه بدلیل عدم ثبات قوانین وضع شده در کشور در اینگونه فعالیت ها تاَثیر بسزایی مشاهده میگردد ،از جمله رکود بازار اقتصادی ، افزایش تورم، نوسانات نرخ ارز و بالا بودن سود بانکی.
2- تکنولوژی و فناوری های موجود
بررسیها نشان میدهد که طی سالهای اخیر تکنولوژی صنعت کیف در سطح جهانی تغییرات و پیشرفتهای محسوسی داشته است. این در حالی است که در کشور ایران (در حد محدودی) تغییرات بیشتر در قسمت ماشین آلات و تجهیزات وارداتی صورت گرفته است. در مجموع قسمت عمده ماشین آلات تولید کنندگان مستهلک شده و فاقد کارایی لازم میباشند.
مسئله دیگر در مورد ماشین آلات دانش فنی تولید است. اکثریت تولید کنندگان کیف که از ماشین آلات متوسط یا مطلوب برخوردار میباشند فاقد دانش فنی لازم برای بهرهبرداری کارا از چنین ماشین آلاتی هستند. به عبارت دیگر در فرآیند انتقال تکنولوژی توجهی به بخش مهمی از این انتقال یعنی دانش فنی نشده است. برای تولید این محصول در سطح بالا باید از فناوری جدید استفاده کرد. دستگاه های سی ان سی جدید توسط شرکت های موجود خریداری شده و استخدام کارمندان متخصصی در این زمینه محصولی مناسب تولید نمود.
هدف اصلی در این شرکت این است که با توجه به دستگاه ها و فناوری های جدیدی که در این شرکت مورد استفاده قرار می دهد بتواند از رقیبان و محصولات قبلی پیشی بگیرد.