یاخته یا سلول (به فرانسوی: Cellule)، واحد بنیادین ساختاری و کارکردی همه جانداران است و در پریاخته ای ها، به صورت بافت سازمان می‌یابد. یاخته کوچکترین واحد زندگی (حیات) است و آن‌ها اغلب «بلوک‌های زندگی» نامیده می‌شوند. یاخته به عنوان واحدهای زنده محسوب می گردد. علم مطالعهٔ یاخته‌ها، زیست‌شناسی یاخته‌ای نامیده می‌شود.

نظریه یاخته ای که در سدهٔ پانزدهم میلادی پدید آمد، می‌گوید که همه جانداران از یک یا چند یاخته تشکیل شده‌اند، همهٔ یاخته‌ها از یاخته‌های پیشین پدید می‌آیند. همهٔ کارکردهای زیستی یک جاندار در درون یاخته ها انجام می‌گیرند. این واحدهای بنیادی حاوی اطلاعات وراثتی لازم برای سامان دادن به کارکرد سلول و انتقال اطّلاعات به نسل‌های آینده نیز هستند. یاخته های پیکر پریاخته ای ها در برخی بافت‌ها مانند پوست با پیوند میان‌یاخته‌ای به هم متصل می‌شوند.

انواع یاخته ها بر اساس وضعیت:

پیش‌هسته ((پروکاریوت)): یاخته هایی که در آنها به علت نداشتن غشای هسته، مواد هسته‌ای در سیتوپلاسم پراکنده شده‌اند و هسته مشخصی ندارند. مانند باکتری‌ها، آرکی باکترها و جلبک‌های سبز – آبی

درست‌هسته ((یوکاریوت)): یاخته هایی که هسته مشخصی دارند که دارای دو غشاست که آن را در بر می گیرند. مانند گیاهان، جانوران، قارچ‌ها و آغازیان.

فهرست مطالب:

ساختمان سلول

قسمتهای اصلی سلول

غشای سلول

هسته سلول

اندامک های سلول

تعریف بافت و انواع آن

بافت پوششی و انواع آن

بافت پوششی ساده

بافت پوششی مرکب

بافت پیوندی یا بافت هم بند