تحقیق کلیه و پیوند کلیه در حجم 32 صفحه و در قالب word و قابل ویرایش و با قسمتی از متن زیر:

کلیه ها چند کارکرد مهم و اساسی دارند:

 ۱– آنها آب بدن ما را تنظیم می کنند. بدن برای اینکه بتواند درست کار کند، درست مثل ماشین، به تنظیم آب احتیاج دارد. کلیه ها آب اضافی را از بدن خارج می کنند. گاهی هم جسم ما به آب بیشتر احتیاج دارد، در این موقع هم باز این کلیه ها هستند که آب لازم را حفظ می کنند.

 ۲– آنها هورمون تولید می کنند. این هورمونها وارد گردش خون می شوند و فشار خون ما را تنظیم می کنند. این هورمونها در خون جریان می یابند و کارهای خیلی مهمی می کنند مثل تنظیم فشار خون، ساختن گلبولهای قرمز و جذب کلسیم از روده کوچک اگر یک کم زیست شناسی سرتان بشود، حتماً می دانید هر کدام از اینها چقدر حیاتی است!

 ۳– کلیه های سالم مواد زاید را از بدن خارج می کنند. مواد معدنی مثل پتاسیم و سدیم برای کارکرد سلولها خیلی ضروری هستند. اما زیاد شدن هر کدام از آنها هم برایمان خطرناک است. مقدار اضافی از هر کدام آنها باید توسط ادرار، که فرآورده اساسی کلیه است، به بیرون فرستاده شود. کلیه ها حتی به استخوانها هم کار دارند! تعجب می کنید؟ مقدار کلسیم و فسفر که مهمترین مواد در ساخت استخوانها هستند، توسط کلیه ها کنترل می شود. از شکستن و مصرف شدن مواد غذایی پروتئینی مثل گوشت در سلولها، موادی مثل اوره و کراتینین تشکیل می شود. این دو ماده همین طوری خطرناک نیستند، اما اگر در بدن باقی بمانند و زیاد شوند مثل یک سم مهلک باعث مرگ، می شوند. بدین ترتیب وقتی کلیه ها دچار نارسائی و بدکاری می شوند، عاقبت کار معلوم است!!

تغذیه در بیماران پیوند کلیه

پیوند کلیه در مراحل پایانی بیماری ESRD ( نارسایی کلیه در مرحله آخر ) برای بیمارانی انجام می گیرد که میزان تصفیه گلومرولی آنها بسیار کم شده و 90% کلیه آنها از کار افتاده است بنابراین کلیه

نمی تواند فعالیتهای طبیعی خود را مثل دفع مواد زائد انجام دهد .

مشکلات تغذیه ای بیماران قبل از پیوند

1- افزایش قند خون : برای اصلاح و کاهش دادن قند خون باید قندهای ساده مثل شکر ، عسل ، شکلات ، نوشابه ، قند و کیک و کل کربوهیدرات غذایی را محدود کنید .

2- افزایش پتاسیم خون : باید غذاهای حاوی پتاسیم بالا را محدود کرد سبزیهای مانند اسفناج، بروکلی ، نخود ، رب ،

آب گوجه فرنگی ، گوجه فرنگی ، هویچ ، لوبیا سفید وقرمز و عدس و سیب زمینی و میوه هایی مانند موز ، خرما ، طالبی ، پرتقال ، کیوی ، انجیر ، زردآلو ، شلیل ، کشمش ، هندوانه ، ریواس

3- افزایش فسفر : باید غذاهای حاوی فسفر زیاد را محدود کرد شامل شیر ، ماست ، پنیر ، انواع گوشت و حبوبات و دانه های روغنی ( آجیل ) ، جگر ، تخم مرغ ، نوشابه

4- افزایش سدیم : غذاهای حاوی نمک زیاد مثل کالباس ، سوسیس ، خیارشور ، ترشی ، زیتون ، آجیل شور ، چیپس ، پنیر و نمک را باید کاهش داد .

عوارض تغذیه ای پس از پیوند در ابتدا (وقتی پیوند تازه انجام گرفته است )

1- افزایش دفع پرتئین : بنابراین باید پروتئین و انرژی رژیم غذایی را افزایش داد

2- افزایش پتاسیم خون : باید غذاهای حاوی پتاسیم بالا را محدود کنید و از سبزیجات و میوه جات با پتاسیم کم و متوسط استفاده کنید

3- افزایش چربیهای خون: برای کاهش دادن چربیهای خون باید کل چربی رژیم و کلسترول محدود شود . بنابراین ازمصرف مواد غذای چرب مثل کره ، روغن جامد ، و تخم مرغ بیش از 3 بار در هفته خودداری شود

– در این زمان محدودیت زیاد کربوهیدرات رژیم نیاز نیست .

عوارض و مشکلات تغذیه ای پس از پیوند برای مدت طولانی :

1-افزایش قند خون : به خاطر استفاده از داروهای استروئیدی قند خون افزایش

می یابد بنابراین باید قندهای ساده را محدود کرد . همچنین کل انرژی مصرفی را نیز باید کاهش داد ( در صورت چاقی )

2- افزایش پتاسیم خون : باید پتاسیم رژیم غذایی را محدود کنید .

از غذاهای غنی از پتاسیم که قبلاً  ذکر کردیم کمتر استفاده شود .

– در 6 ماه اول پس از پیوند وزن بیماران افزایش می یابد بنابراین پس از پیوند باید میزان انرژی مورد نیاز تعدیل شود و برای جلوگیری از عوارض سوء چاقی بیمار باید فعالیتهای خود را با انجام ورزشهای سبک شروع کند و در مصرف غذا زیاده روی نکند .

– مواد غذایی با چربی بالا مثل کره ، خامه ، روغن جامد ، پنیر حامه ای باید محدود شود .

– کلسترول باید mg  300 در هر روز استفاده شود بنابراین از خوردن کله پاچه ، کره ، دل ، قلوه و بیش از 3 تخم مرغ در هر هفته باید خودداری شود.

عوارض داروها :

کورتیکوستروئیدها مثل پردنیزون عوارضی مانند افزایش وزن و افزایش چوبی خون را به دنبال دارد . بنابراین غذا در تعداد دفعات بیشتر و با حجم کمتر مصرف شود.

این داروها باعث تحلیل عضلانی نیز

 می شوند بنابراین انجام ورزش می تواند در حفظ بافت عضلانی موثر باشد .

سیکلوسپورین باعث ایجاد پرفشاری خون می شود بنابراین مواد غذایی با نمک بالا باید محدود شود . این دارو باعث ایجاد حالت تهوع ، استفراغ ، کمبود اشتها و افزایش پتاسیم خون نیز می شود .

دیالیز ( Dialysis )

  دیالیز نوعی درمان است که برخی فعالیتهای کلیه طبیعی را انجام می دهد.این درمان زمانی که کلیه های شما قادر به برآوردن نیازهای بدنتان نباشد مورد احتیاج است.

چه موقع دیالیز مورد نیاز است؟

  زمانی که دچار نارسایی  انتهایی کلیه شوید به دیالیز نیاز خواهید داشت—معمولاًزمانی که 85 تا 90 درصد عملکرد کلیه هاتان از بین برود.

دیالیز چه کار انجام می دهد؟

  شبیه کلیه های سالم،دیالیز تعادل بدنتان را حفظ می کند.دیالیز اعمال زیر را انجام می دهد:

• مواد زائد،نمک و آب اضافی را به منظور جلوگیری ازانباشته شدنشان در بدن دفع می کند
• سطح برخی مواد شیمیایی بدن مثل پتاسیم،سدیم و بی کربنات را در خونتان ثابت نگه می دارد
• به تنظیم فشار خون کمک می کند

آیا نارسایی کلیه دائمی است؟

  نه همیشه.بعضی انواع نارسایی حاد کلیه با درمان بهتر می شوند.در برخی انواع نارسایی حاد کلیه ،دیالیز ممکن است تنها برای دورۀ کوتاهی از زمان ،تا بهتر شدن عملکرد کلیه ها نیاز باشد.

  در نارسایی مزمن یا انتهایی کلیه ها ،کلیه هاتان بهتر نخواهند شد  و شما برای باقیمانده زندگیتان به دیالیز نیاز خواهید داشت.اگر پزشکتان تشخیص دهدکه کاندید دریافت کلیه جدید هستید،ممکن است در لیست انتظار عمل قرار گیرید.