نتیجه تلاش

کانَ إدیسون فِی السّابِعَهِ مِنْ ععُمرِە،، عِندَما عَجَزَتْ أُسْرَتُهُ عَنْ دَفْعِ نَفَقاتِ دِراسَتِهِ؛ فَطَرَدَەُ مُدیرُ مَدرَسَتِهِ مِنَ الْمَدرَسَهِ وَ قالَ عَنهُ: «إِنَّهُ تِلْمیذٌ أَحمَقُ.»

فَصارَ بائِعَ الْفَواکِهِ؛ وَلکِنَّهُ ما تَرَکَ الدِّراسَهَ؛ بَلْ دَرَسَ بِمُساعَدَهِ أُمِّهِ؛ هیَ ساعَدَتْهُ کَثیراً.

کانَ إدیسون ثَقیلَ السَّمْعِ بِسَبَبِ حادِثَهٍ أَوْ مَرَضٍ أَصابَهُ أَیّامَ الطُّفولَهِ.

ادیسون در سن هفت سالگی بود، هنگامی که خانواده‌اش از پرداخت هزینه‌های تحصیلش درماند، پس مدیر مدرسه‌اش او را از مدرسه بیرون کرد و درباره‌اش گفت:

«او دانش آموزی نادان است.»

پس میوه فروش شد. ولی او تحصیل را ترک نکرد، بلکه به کمک مادرش درس خواند. او خیلی کمکش کرد.

ادیسون به سبب حادثه‌ای یا بیماری‌ای که در دوران کودکی دچارش شده بود کم‌شنوا شد.