اَلْعُبورُ الْمِنُ

رجع سجاد من المدرسه حزینه؛ عندما جلس على المائده مع أسرته، بدأ بالبکاء فجأه هب إلى غرفته؛ هب أبوه إلیه و تکلم معه و سأله: «لماذا ما أکلت الطعام؟»

أجاب « یقل تعرف صدیقی حسینا؟ »

قال : «نعم، أغرقه؛ هو ولد ذکى و هادئ .ماذا حدث له؟ »

سجاد با ناراحتی از مدرسه برگشت؛ وقتی که همراه خانواده اش بر سر سفره غذانشست، ناگهان شروع به گریه کرد و به اتاقش رفت پدرش نزد او رفت و با او سخن گفت و از او پرسید : «چرا غذا نخوردی؟»

پاسخ داد : آیا دوستم حسین را می شناسی؟ گفت :بله؛ می شناسمش، او پسری باهوش و آرام است .چه اتفاقی برایش افتاده است؟