احَبُّ عِبادِ اللهِ إلَی اللهِ انْفَعُهُم لِعِبادِهِ.

محبوب ترین بندگان خدا نزد خدا سودمندترین آنها برای بندگانش هستند.

 مَواعِظُ قَیِّمَهٌ

یُحِبُّ الْآباءُ وَ الْأمَّهاتُ رُؤیَهَ أَولادِهِم فی أَحسَنِ حالٍ، وَ لِذلِکَ یُرشِدونَهُم دائِماً إلَی الصِّفاتِ الطَّیِّبَهِ وَ الْأعمالِ الصّالِحَهِ، کَالْأخلاقِ الْحَسَنَهِ، وَ تَعَلُّمِ الْعُلومِ وَ الْمَهاراتِ وَ الْفُنونِ النّافِعَهِ، وَ الإِبْتِعادِ عَنِ الْأراذِلِ وَ التَّقَرُّبِ إلَی الْأفاضِلِ، وَ الإهْتِمامِ بِالرّیاضَهِ، وَ مُطالَعَهِ الْکُتُبِ، وَ احْتِرامِ الْقانونِ، وَ الإِقْتِصادِ فِی اسْتِهلاکِ الْماءِ وَ الْکَهرَباءِ، وَ حُسْنِ التَّغذیَهِ، وَ غَیرِ ذلِکَ مِنَ الصِّفاتِ وَ الْأعْمالِ … .

پدران و مادران دوست دارند که فرزندانشان را در بهترین حالت ببینند؛ از همین رو پیوسته ایشان را به صفت های پاک و کردار درست راهنمایی می کنند. مانند: خوی نیک، آموختن دانش و مهارت و هنرهای سودمند، دوری از فرومایگان و نزدیکی به شایستگان، توجه به ورزش، خواندن کتاب، بزرگداشت قانون،  میانه روی در مصرف آب و برق، تغذیه مناسب و چیزهای دیگری از صفت ها و کارها… .