مقاله درباره امیر کبیر
یکی از نام های دارای افتخار در تاریخ ما امیر کبیر است، همه ی خاطرات خوبی که ملت ما و تاریخ از این شخصیت بزرگ دارد محصول چهار سال تلاش بی وقفه ی این بزرگ می باشد.
ارتباط میرزا تقی با فرزندان خانواده ی قائم مقام و همچنین استعداد و هوش سرشار ایشان عواملی بودند که باعث شد، شخصیت امیرکبیر شخصیتی شود که عصر قاجار نظیر آنرا ندیده بود. امیر زمانی که به سن جوانی رسید، در دستگاه محمدخان زنگنه و قائم مقام، وارد خدمات دولتی شد و این آغاز کار امیرکبیر در دستگاه دولتی شد.
سه ویژگی شاخص در امیرکبیر وجود داشت که برای تاریخ ایـران نقطه عطف محسوب میشد و تاثیر زیادی بر روزگار ایرانیان گذاشت: اول اینکه او از طبقهای فـرودست جامعه به بالاترین مـنصب غـیرموروثی در ایران رسید و سرسلسله کسانی قرار گرفت که در سالهای بعد از او با دست خالی و همت عالی نردبان ترقی را طی کردند تا در سرنوشت سیاسی و اجتماعی ملت خود اثرگذاری کنند.
دوم آنکه او اصالتها و باورهای دینی و انسانی خود را بهگونهای کاملا ستودنی محافظت نمود و در اوج قدرت و اقتدار سیاسی، رویهای مردمی و انسانی در شیوه حکومتداری از خود به یادگار گذاشت، رویهای که پس از کریمخانزند و رویکارآمدن قاجارها بهکلی از میان رفـته بـود و تواضع و مردمنوازی برای زمامداران ایرانی نه یک فضیلت، بلکه مایه کوچکی شمرده میشد و سومآنکه امیرکبیر اولین مصلح اجتماعی در حیات ایران نوین محسوب میشود و او بود که سلسلهجنبان فکر و عمل اصـلاحات اجـتماعی در ایران معاصر گردید؛ بهگونهای که در همان دوران محدود صدارت خود پایه و اساس یک ایران مترقی، سلامت و آباد را پیریخت و اگر دست نابکار اجانب و خائنین او را از تاریخ ایران نگرفته بود، بیشک امروز کـشور مـا در زمـره قدرتهای درجهاول سیاسی و اقتصادی جـهان بـه حـساب میآمد.
از نظر امیرکبیر دو عامل باعث عقب ماندگی ایران در آن زمان بود چراکه در آن زمان کشورهای غربی رو به پیشرفت و توسعه بودند و از آن دو عامل یکی عوامل داخلی و یکی عوامل خارجی بود. شرایط داخلی کشور و همچنین عقب ماندگی ایران در علم در آن زمان باعث شده بود که عوامل خارجی نیز به آن اضافه شود. یعنی در اصل امیرکبیر عوامل داخلی را باعث عوامل خارجی می داند، به همین دلیل امیرکبیر ابتدا تلاش کرد که اقداماتی را برای رفع مشکلات داخلی انجام دهد، از جمله: برای بخش های اداری و نظامی کشور یک طهارت مالی را ایجاد کند چراکه بی تجربگی شاه جوان باعث شده بود که حلقه ای از افراد ناشایست دوره اش کند و شاه درست تصمیم گیری نکند. مبارزه با فساد های مالی باعث شد که جامعه توان رشد را پیدا کند. مدرسه ی دارالفنون و امثال آنها در همین راستا و با همین اهداف شکل گرفت. ایجاد امنیت و استقرار دولت، نشر علوم جدید، ایجاد کارخانه های اسلحه سازی، ترویج و ترجمه کتب علمی، تعیین مشی سیاسی معینی درسیاست خارجی، لغو امتیازات مالی حتی به ناصرالدین شاه و…از مهمترین اقدامات امیر کبیر در دوره صدارتش بوده اند.