تحقیق بررسی آلودگی صوتی در حجم 63 صفحه و در قالب word و قابل ویرایش و با قسمتی از متن زیر:

تبدیل آثار آلودگی صوتی به اعداد و ارقام پولی در جهان امروز که پایه بسیاری مناسبات آن بر علوم اقتصادی بنا شده و فرهنگ غالب در ارزیابی و ارزشگذاری، فرهنگ اقتصادی است، میزان این آثار را ملموس تر می کند. وی گفت: از سوی دیگر، تصمیم گیری برای پروژه ها و طرح های توسعه در آینده می تواند بر پایه این ارزش پولی مورد قضاوت دقیق تر قرار گیرد. یکی دیگر از کاربردهای چنین مطالعاتی استفاده در طراحی شبکه راه هاست که در آن، علاوه بر معیارهایی چون زمان طی مسیر و کوتاه بودن آن هزینه زیست محیطی مسیر و آلودگی صوتی نیز می تواند مدنظر قرار گیرد. بوبه رژ افزود: هزینه های ناشی از آلودگی صوتی شامل هزینه های مستقیم مانند ساخت موانع صوتی، عایق بندی، اثر منفی بر قیمت خانه ها و هزینه های غیرمستقیم همچون هزینه های بهداشتی، بیمه افراد، بهره وری، استفاده کمتر از زمان های تفریح و فراغت و ناآرامی است.

روش های ارزشگذاری و محاسبه

به منظور برآورد و محاسبه این هزینه ها روش های گوناگونی مورد استفاده قرار می‌گیرد که ورودی اصلی همه انواع محاسبات به منظور کمی کردن آلودگی صوتی و تعیین ارزش پولی آن پاسخ به این سه سؤال است که چقدر آلودگی صوتی تولید می شود، چه میزان فراتر از آستانه قابل قبول است و هزینه یک واحد آلودگی صوتی چقدر است.

آثار آلودگی صدا بر انسان

مهدیه بوبه رژ، کارشناس ارزش بررسی آلودگی صدا و ارتعاش سازمان حفاظت محیط زیست می گوید، آلودگی صوتی آثار جسمی و روانی بسیاری بر انسان دارد.

شناخته شده ترین اثر جسمی آلودگی صوتی صدمه به دستگاه شنوایی است که گاه به دلیل تدریجی بودن پنهان می ماند.

وی افزود: افت موقت و دائم شنوای، وزوز گوش، پارگی پرده صماخ یا صدمه به بافت‌های متصل کننده قطعات استخوانی بخشی از این آثار است.

وی ادامه داد: علاوه بر ویژگی های صوت از جمله مدت زمان، فرکانس و شدت آن، عوامل فردی نظیر سن، جن، ضایعات سیستم انتقال گوش میانی و واکنش عضلات گوش میانی، رنگ چشم و رنگ پوست نیز در شدت بروز این گونه آسیب ها تعیین کننده است.

اثر بر اندام بینایی، سیستم تعادلی، سیستم عصبی، آثار فیزیولوژیک عمومی از جمله اثرات جسمی آلودگی صوتی و اثر ذهنی و ناراحتی های اجتماعی مثال هایی از آثار روانی آلوگی صوتی است.

ضمن آنکه تداخل با مکالمه، کاهش بازده کار و افزایش خطر بروز حوادث نیز در زمره آثار جانبی آلودگی صوتی به شمار می رود.

در روش ارزیابی مشروط که شاید مستقیم ترین راه تعیین هزینه یک ناهنجاری است، مطرح کردن سؤال های فرضی است: به عنوان مثال چقدر فرد حاضر است برای کاهش این ناهنجاری تا حد معین بپردازد یا چقدر فرد حاضر است برای جلوگیری از رویارویی با افزایش حد معینی از آن عامل بپردازد. این روش از آنجا که بر اساس پاسخ های فرضی به سؤال های فرضی است، باید با استفاده از یکی از روش های آشکار بازسنجی شود. ضمن آنکه دیدگاه افراد در مورد حقوق خود و ارزیابی آنها از مشکلات نیز سبب کاهش دقت این روش می شود.

هزینه های محاسبه شده

مطالعات گوناگونی در کشورهای مختلف در مورد هزینه های آلودگی صوتی صورت گرفته است ک برخی از آنها به نتایج بسیار جالبی دست یافته اند. نکته قابل توجه این است که با وجود روش های گوناگون محاسبه باز هم همه عوامل و تأثیرات آلودگی صوتی با استفاده از این روش ها قاب محاسبه نیست.

برای مثال با هیچ معیار و مقیاسی نمی توان درد و رنج و ناراحتی روانی ناشی از مواجهه با آلودگی صوتی را پیمانه کرد. با این حال، دقت در ارقام حاصل خالی از لطف نیست.

برای مثال محاسبه ای که در سال 1992 در نروژ انجام شده است، هزینه آلودگی صوتی را سرانه 88 تا 541 دلار در سال برآورد کرده است و هزینه های اجتماعی آلودگی صوتی در اتحادیه اروپایی (زمانی که 15 عضو داشت) 42 میلیارد یورو بود که با توجه به افزایش تعداد اعضا به 27 عضو در حال بررسی مجدد است.

هزینه های آلودگی صوتی در بخش حمل و نقل

مهم ترین منبع آلودگی صوتی به لحاظ گستردگی و نفوذ در درونی ترین لایه های زندگی، سیستم های حمل و نقل جاده ای، ریلی و راه آهن است که شاید به دلیل این اهمیت و یا امکان بیشتر کمی کردن آثار آنها، عمده بررسی های انجام شده در این زمینه بوده است.

به طور کلی در سیستم حمل و نقل جاده ای چه درون محدوده های شهری و چه خارج از آن عوامل بسیاری بر میزان صدای ناشی از ترافیک و هزینه های مؤثر آن است که نوع خودرو، سرعت ترافیک، توقف ها و شیب ها، شرایط و نوع پوشش سطحی و موانع و فاصله از آن جمله اند. منابع تولید صوت در خودروها نیز متغیر بوده و شامل شتاب موتور، تماس بین جاده و تایر، ترمز، بوق و دزدگیر است.

از این رو، میزان و آثار صوت برحسب نوع و شرایط خودرو، موقعیت و زمان متفاوت است.

در سرعت های پایین صدا بیشتر ناشی از موتور و نیروی پیش برنده و در سرعت های بالا صوت غالب صدای تماس تایر با جاده و وضعیت آیرودینامیک خودرو است.

بدیهی است که خودروهای سواری آرام تر از اتوبوس و موتورسیکلت هستند. ضمن آنکه هزینه های آلودگی صوتی در شهر بیشتر است، چرا که تعداد انسان ها بیشتر است ولی وجود یک خودرو در مناطق روستایی، اثر بیشتری نسبت به خودروی بیشتر در شهر دارد. آلودگی صوتی ناشی از حمل و نقل بر حیات وحش نیز اثر دارد که بر هزینه های زیست محیطی آن می افزاید. بر اساس پژوهش انجام شده در سال 1996 که در آن، هزینه های اجتماعی سالانه استفاده از خودروها در امریکا بر اساس داده های سال 1990-1991 محاسبه شده است، هزینه های آلودگی صوتی از 100 میلیون تا 40 میلیون دلار متغیر است.

در کانادا، هزینه سالانه آلودگی صوتی راه ها بیش از 223 مییون دلار و در ونکوور 5/0 سنت در هر کیلومتر برآورد شده است. این رقم در دانمارک 80-450 میلیون یورو در سال است.

همچنین بخشی از هزینه های آلودگی صوتی هزینه های مستقیم است. از جمله هزینه‌های مستقیم اثر بر ارزش املاک است. مطالعات انجام شده نشان داده است به ازاء هر واحد تغییر در میانگین تراز صدا در 24 ساعت در محدوده 50-60 دسی بل حدود 5/0 درصد و حدود بالای 65 دسی بل تا 8/0 درصد ارزش ملک کاهش می یابد. طبق برآوردهای دیگر، سالانه در ازای هر واحد افزایش تراز صوت 21 دلار از ارزش هر واحد مسکونی کاسته می شود. هزینه مستقیم دیگر ساخت موانع صوتی در امتداد راه هاست که در امریکا هزینه ساخت هر مایل (6/1 کیلومتر) دیواره 5/1 میلیون دلار برآورد شده است (2و6) در بخش حمل و نقل هوایی نیز برآوردهایی انجام شده که بر این اساس، هزینه ناشی از آلودگی صوتی به ازای برخاستن و فرود آمدن هر هواپیما در اروپا برحسب نوع آن حدود 150 تا 2805 یورو محاسبه شده است.

اگرچه تاکنون این گونه مطالعات در کشور ما صورت نگرفته و سوابقی جهت مقایسه با دیگر کشورها در این زمینه وجود ندارد، با این حال ارقام و موارد یاد شده می تواند چشم اندازی کلی از وضع کنونی آلودگی صوتی به تصوی بکشد. همچنین باید گفت: از دیدگاه سیاسی و سیاستگذارانه می تواند با آلودگی صوتی ناشی از منابع گوناگون با توجه به تنوع و گستردگی منابع و ارقام مربوط به هزینه های ناشی از آن دو گونه رفتار کرد: یا باید با وضع قوانین کاهش انتشار آلودگی صوتی از محصولات و خدمات به ویژه خودروها و اجزای آنها و حمل و نقل ریلی و هوایی رفتاری قهر آمیز داشت و روز به روز با بی توجهی به صورت مسأله از آن فاصله گرفت که به نظر می رسد نه تنها در ایران که در هیچ یک از کشورهای جهان در کاهش آلودگی صوتی مؤثر نبوده است و یا باید با تشویق به سبک های آرام تر چه در بخش حمل ونقل و صنایع و تجهیزات مربوط به آن و چه در دیگر منابع آلودگی صوتی و لحاظ تراز صوتی منتشر شده از این منابع در طراحی، برنامه ریزی و تولید محصولات و فرآیندها فاصله ها را کمتر کرده و به سوی محیطی آرام تر پیش رفت.