چکیده

 دانش آموزان با نیازهای ویژه به عنوان قشری از دانش آموزان هستند که از لحاظ ذهنی، جسمانی، هیجانی و اجتماعی با دانش آموزان عادی فرق داشته و شرایط خاص آنها، نیازمند بذل توجه و کمک بیشتر توسط مسئولین و متصدیان نظام آموزشی است. هدف پژوهش حاضر ارائه رویکرد یادگیری تلفیقی به عنوان رویکردی مناسب برای آموزش دانش آموزان با نیازهای ویژه است. برای دستیابی به این هدف، پژوهش حاضر به شکل توصیفی انجام شده و از روش اسنادی تحلیلی استفاده شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه منابع علمی داخلی و خارجی اعم از کتب، مجلات، وبسایت های معتبر علمی در مورد کلید واژه های تحقیق بودند که به شکل در دسترس نمونه هایی بررسی شد و این بررسی تا حدی ادامه یافت که یک غنای نظری حاصل شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که با توجه به تنوع و تفاوت های فردی بسیار زیاد بین دانش آموزان با نیازهای ویژه در آموزش این طیف از دانش آموزان نیاز به رویکردی سیال و انعطاف پذیر است که به فراخور افراد و شرایط مختلف بتواند به شکل منسجمی فرایند یاددهی یادگیری را مورد حمایت قرار دهد؛ رویکردی که میتواند چنین کارکرد انعطاف پذیری، داشته باشد رویکرد یادگیری تلفیقی است. این رویکرد مخصوصاً در فراگیرسازی بسیار کاربردی است.

 کلمات کلیدی: رویکرد یادگیری تلفیقی، دانش آموزان با نیازهای آموزشی ویژه، فراگیرسازی، جداسازی

*ادامه قسمتی از مقاله*

رویکرد یادگیری تلفیقی معتقد است تلفیق مزایای رویکردهای پیش گفته (رفتارگرایی، شناخت گرایی، ساختن گرایی و ارتباط گرایی) با توجه به شرایط، بهترین و عاقلانه ترین رویکرد محسوب می شود. ازنظر رویکرد تلفیقی فی نفسه هیچ رویکردی خوب و هیچ رویکردی بد مطلق نیست؛ بهتر این است که گفته شود، هر رویکردی دارای مزایا و محدودیت های خاصی است و جایگاه خاص خود را دارد. برای مثال رویکرد رفتارگرایی در آموزش افراد با معلولیت های چندگانه بسیار کاربرد دارد ولی استفاده از این رویکرد برای دستیابی به سطوح بالای شناختی نمی تواند خیلی مثمر ثمر باشد. رویکرد شناختی در ایجاد یادگیری معنادار بسیار مفید است ولی برای اینکه یادگیری از درون یادگیرنده برخیزد؛ زیاد مناسب نیست و رویکرد مناسب برای چنین هدفی، رویکرد ساختن گرایی است ولی خود رویکرد ساختن گرایی به جهت زمان بر و هزینه بر بودن همیشه مناسب نیست. رویکرد یادگیری ارتباط گرایی هم بیشتر مناسب آموزش مبتنی بر وب و حتی آموزش غنی شده به وسیله وب است؛ بااینحال این رویکرد هم مناسب همه شرایط نیست و چه بسا در آموزش های به خصوصی استفاده از رویکردهای دیگر بهتر باشد. با توجه به موارد مذکور ازنظر این دیدگاه تبعیت محض از یک رویکرد نمی تواند، ایده مناسبی باشد (زارعی و طوفانی نژاد، 1390).

برای کسانی که به رویکرد یادگیری تلفیقی باور دارند، شرایط مختلف تعیین کننده این موضوع است که در دل تلفیق رویکردهای مختلف، کدام رویکرد یا رویکردها، محور کار قرار گیرد. برای مثال در آموزش مبتنی بر وب، رویکرد یادگیری ارتباط گرایی محور کار قرار میگیرد، هرچند می توان از رویکردهای دیگر نیز استفاده نمود. برای نمونه می توان در عین اینکه محور شما رویکرد ارتباط گرایی است از اصول تقویت و تمرین رفتارگرایی هم استفاده کنید. برخی از شرایطی را که در تعیین رویکرد محوری تأثیرگذار هستند، عبارت هستند از (گریسون و نورمن، 2008، زارعی زوارکی، موسی رمضانی و سعیدپور، 1393):

• اهداف یادگیری
• نوع موضوع
• نوع محتوا
• مقطع تحصیلی
• علایق و توانمندیهای معلم
• علایق و توانمندیهای دانش آموزان
• سن دانش آموزان
• امکانات فیزیکی
• نوع درس برای نمونه درس نظری یا عملی
• انتظارات سیستم آموزشی از معلمین و قوانین مربوطه
• ویژگیهای دموگرافی مکانی که تدریس در آنجا صورت میپذیرد
• شرایط فرهنگی خود دانش آموزان، معلم و حتی والدین دانش آموزان
• و سایر شرایط

برای دسترسی به ادامه مقاله آن را از طریق لینک زیر دانلود فرمایید…