تاکنون برای بیان اصول و ویژگی‌های حاکم بر معماری گذشته و دلائل ارزشمند بودن و پایداری آن تلاشهای فراوانی شده اسـت. از منظـر نگرش سامانه‌ای و همبستـگی این معماری با سامانه‌‌های انسان و طبیعـت و تشکیل ابَرسامانه‌ انسان طبیعـت و معمـاری، می‌توان سخن از ویژگی‌های هر سامانه پایدار گفت که نمونه‌ای از آن معماری گذشته باشد. جنبه طبیعت‌گرایانه این معمـاری سبب می‌شود که ایـن معمـاری همچـون یک ارگانیزم تلقی شده و هر معماری که بر این همـانندی تأکیـد کند را معمـاری ارگانیک می‌نامند. ویژگی‌های معماری ارگانیک در حقیقت اصول مهم حاکم بر ارگانیزم‌های طبیعـی‌اند که راز ارزشمندکننده و پایدارکننده آن هستنددر این معماری توجه به انسان هم تنها در جنبه طبیعی اوست و انسان همچون دیگر اجزاء طبیعـت و معمـاری او هم مانـند خـانه دیگر جانوران و البته در مرتبه‌ای متناسب با تکامل انسانی تعریف می‌شود. اما از منظر نگرش‌های قدسی از آنجا که هستی انسان و طبیعت به ارگانیـزم ظاهـری آنها خلاصه نمی‌شوداین جریان فکری هم در سراسر تاریخ وجود داشته است و امروزه حجم عظیمی از معماری جهـان در رویارویـی با جریـان ارگانیـک مدعـی معـماری فرا ارگانیک هستند. اگر برخی سبک‌های معماری همچون فراکتال، معماری سبـز ، پایـدار، پرش کیهانی ، هوشمند و تکنو ارگانیک و … را نمونه‌های نگرش ارگـانیـک بـدانیم، در مقابل کل رویکرد سامان شکنی و بسیاری از گرایشات فرامدرن را باید جزء نگرش فراارگانیک دانست. در این پژوهش به مطالعه هنر و معماری انسانی پرداخته می شود.

سال انتشار: 1396

تعداد صفحات: 27 

فرمت فایل: PowerPoint