این مقاله 19 صفحه ای در قالب  word  همراه با پس زمینه صفحات و حاشیه صفحات بوده و قابل ویرایش میباشد و به شرح کامل تمام موضوعات مرتبط با خرمالو از قبیل خواص،مضرات،ارزش غذایی و دیگر مطالب پرداخته است.

 قسمت هایی از مقاله :

مقدمه :

درخت خرمالو، دارای برگ‌های ساده و منفد است که معمولا گل‌هایی تک جنس دارد. این درخت دارای 6 جنس و حدود 300 تا 400 گونه مختلف است که بیشتر آن‌ها در مناطق بین گرمسیری و خاور دور یافت می‌شوند. چوب درخت خرمالو اغلب بسیار سخت و مقاوم است. درخت خرمالو که در ایران به وفور یافت می‌شود، در اصل بومی کشور چین و ژاپن است. این درخت از گذشته‌ای بسیار دور وارد ایران شده و امروزه در بیشتر نقاط کشور کاشته و تکثیر می‌شود.

خواص و مضرات خرمالو

بیشتر این گونه‌ها بومی مناطق گرمسیر هستند و تنها تعداد کمی از آنها در آب و هوای معتدل گسترش دارند. میوهٔ این گیاه که خوراکی است نیز «خرمالو» نامیده می‌شود. نام خرمالو ترکیبی است از دو واژهٔ خرما و آلو.

خرمالوی ژاپنی (Diospyros kaki) گونه‌ای است که در سطح وسیعی و به جهت میوه خوشمزه آن کشت می‌شود. این گونه که بومی چین می‌باشد خوش طعم بوده و برگهایی پهن و سفت دارد. ابتدا به جهت استفاده از میوه آن، در سایر نواحی آسیای شرقی پرورش یافت و بعدها در دهه اول سده نوزدهم به کالیفرنیا و جنوب اروپا معرفی شد.

خرمالوی ژاپنی

خرمالوی آمریکایی (Diospyros virginiana)بومی مناطق شمال شرقی آمریکا می‌باشد.

خرمالوی آمریکایی

خرمالوی سیاه (Diospyros digyna) بومی مکزیک است و میوه آن درحالت نرسیده دارای پوستی سبز و گوشتی سفید است که در زمان رسیدن به رنگ سیاه در می‌آید. گونه‌ای به نام مابولو یا سیب مخملی نیز وجود دارد(Diospyros discolor) که بومی فیلیپین می‌باشد. رسیده این گونه به رنگ قرمز روشن است.

خرمالوی سیاه

خرماندو (Diospyros lotus) (بومی جنوب غربی آسیا و جنوب شرقی اروپا) برای یونانیان باستان با عنوان میوه خدا شناخته شده بود یعنی Dios pyros که نام علمی این رده می‌باشد. نام انگلیسی آن (date_plum) احتمالاً از ترجمه نام فارسی آن که ترکیبی از خرما و آلوست به زبان انگلیسی راه یافته است.

میوه بسیاری از گونه‌های خرمالو خوراکی می‌باشد؛ رنگ آنها از نارنجی و زرد روشن تا نارنجی و قرمز تیره متفاوت است و قطر آنها بنابر گونه بین ۲ تا ۸ سانتیمتر است. معمولاً پس از چیدن کاسه گل همراه با میوه باقی می‌ماند. شکل خرمالو براساس گونه آن ممکن است کروی یا شبیه بلوط باشد.

آنها دو گونه گس و غیر گس دارند: میوه‌های گس تا قبل از زمان پخته شدن گس هستند و هنگامی که می‌رسند شیرین و نرم می‌گردند. گونه‌های غیر گس زمانیکه کال هستند کمتر گس می‌باشند و حالت گسی خود را خیلی زودتر از دست می‌دهند؛ آنها در حالت رسیده سفت می‌باشند.

حالت گسی این میوه را می‌توان طی چند روز با قرار دادن آن در معرض نور خورشید در سرما از بین برد؛ به این فرایند رسیدن میوه می‌گویند. خرمالو را می‌توان به شکل خام یا در غذا استفاده کرد. نوع غیر گس آن برای خوردن به شکل خام بهتر است.

 و ادامه مقاله