الکتروکاردیوگرام (به انگلیسی: Electrocardiogram) یا نوار قلب به نمودار ثبت‌شدهٔ تغییرات پتانسیل الکتریکی ناشی از تحریکعضلهٔ قلب گفته می‌شود. معمولاً با مخفف ECG یا EKG (مورد دوم مخفف کلمهٔ آلمانیِ Elektrokardiogramm) مشخص می‌شود.

دستگاه الکتروکاردیوگراف، این نمودار را بر روی نوار کاغذیِ خط‌کشی‌شده‌ای که ویژهٔ این کار است، به‌طور پیوسته ضبط می‌کند. اطلاعاتی که روی الکتروکاردیوگرام ضبط می‌شود نشان‌دهندهٔ امواج الکتریکی محرک قلب است. این امواج نمایشگر مراحل مختلف تحریکات قلبی هستند.

منحنی ای را که رسم می‌شود «الکتروکاردیوگرام» می‌نامند. پزشکان می‌توانند از روی این منحنی به نحوه عمل قلب پی ببرند. هر منحنی شامل سه موج است. موج p فعالیت الکتریکی دهلیز‌ها، موج QRS فعالیت الکتریکی بطن‌ها و موج T استراحت بطن‌ها را نمایش می‌دهد.

فهرست مطالب:

مروری بر آناتومی و فیزیولوژی سیستم هدایتی

ظخواص الکتروفیزیولوژیک سلولهای قلبی

ارتباط بین فعالیت گره ها، راه های هدایتی و تشکیل امواج الکتروکاردیوگرام

لیدها و طرح ها

سیستم دوازده لیدی ثبت فعالیت الکتریکی قلب

لیدهای اندامها

لیدهای استاندارد

لیدهای یک قطبی تقویت شده

لیدهای تقویت شده اندامها

لیدهای سینه ای (پره کوردیال)

لیدهای ویژه

لید مری E

لید لویس

لید سینه ای تغییر یافته

نکات مهم در ثبت فعالیت الکتریکی قلب

مشکلات رایج در ثبت فعالیت الکتریکی قلب

اجزاء الکتروگرافیک طبیعی

موج P

تغییرات غیر طبیعی در موج P

فاصله PR

کمپلکس QRS

موج Q

موج R

تغییرات غیر طبیعی موج R

موج S

تغییرات غیر طبیعی در کمپلکس QRS

قطعه ST

موج T

تغییرات ایسکمیک

علائم نواری در سکته قلبی

فاصله QT

موج U

تعیین تعداد ضربان قلب

محور الکتریکی قلب

و…