سرفصل های پروژه شامل موارد زیر است :

*تعریف خود کارآمدی

*نظریه خودکارآمدی آلبرت بندورا

*ارزیابی باورهای خودکارآمدی

*ساختار خودکارآمدی

*ابعاد خود کارآمدی

*ویژگی های افراد خو کارآمد

*عوامل مثر بر خودکارآمدی

*تاثیرات احساس خود کارآمدی بر رفتار

مشخصات فایل:

پرسشنامه رایگان:دارد(پرسشنامه خودکارآمدی شرر)

نوع فایل: word

منبع: دارد (فارسی و لاتین)

پیشینه پژوهش: دارد(ایرانی و خارجی)

تعداد صفحات: 26

گارانتی بازگشت وجه: دارد ( کیفیت این فایل تضمین شده است درصورت هرگونه مشکل یا نارضایتی احتمالی مبلغ شما بازگردانده می شود)

خلاصه ای از مطالب:

تعریف خودکارآمدی:

خودکارآمدی در لغت، به معنای توانایی برای ایجاد یک اثر یا نتیجه مطلوب آمده است، به عبارت دیگر، به در ک یا قضاوت فرد در مورد توانایی انجام یک عمل خاص به طور موفقیت آمیز با کنترل عوامل پیرامون خود تعریف شده است.

طبق نظر اوزر[1]و بندورا (1990)خودکارامدی مربوط است به باور افراد درباره ی توانایی هایشان در تحریک انگیزش، منابع شناختی واعمالی که برای تمرین کنترل روی رخدادهای مفروض مورد نیاز است(فرانکن،1384).

بندورا خودکارامدی را قضاوت فرد در مورد توانایی هایش در مورد انجام یک عمل مشخص می داند و براساس مطالعاتش عنوان نموده که خودکارامدی درک شده توسط فرد، یک مولفه مهم در عملکردفرد قلمداد می شود چرا که به عنوان بخش مستقلی از مهارت های اساسی فرد عمل می نماید. بندورا در چارچوب رویکرد شناختی – اجتماعی، باورهای خودکارآمدی را چنین تعریف کرده است: برداشت هایی که افراد از توانایی های خویش در انجام یک تکلیف خاص دارد. به گونه ای که تکلیف مورد نظر به صورت مفید و مؤثر انجام شود یا سطح اعتمادی که فرد بر توانایی خویش در اجرای برخی فعالیت ها یا موفقیت در برخی عملکردها دارد.

براساس رویکرد شناختی- اجتماعی، ادراک های فرد از خودکارامدی بر بسیاری از جنبه های زندگی مانند اهداف، تصمیم گیری ها، میزان تلاش برای انجام تکلیف، پشتکار در رویارویی با چالش ها، الگوی مثبت و منفی تفکر و به بیان کلی تر چگونگی رفتار، تفکر و احساس اثر دارد ( بندورا،1991).

بندورا (1997) مطرح می کند که خود کارآمدی، توان سازنده ای است که بدان وسیله، مهارتهای شناختی، اجتماعی، عاطفی و رفتاری انسان برای تحقق اهداف مختلف، به گونه ای اثربخش ساماندهی می شود. به نظر وی داشتن دانش، مهارتها و دستاوردهای قبلی افراد پیش بینی کننده های مناسبی برای عملکرد آینده افراد نیستند، بلکه باور انسان درباره توانائیهای خود درانجام آنها بر چگونگی عملکرد خویش مؤثر است. بین داشتن مهارتهای مختلف با توان ترکیب آنها به روشهای مناسب برای انجام وظایف در شرایط گوناگون، تفاوت آشکار وجود دارد. “افراد کاملاً می دانند که باید چه وظایفی را انجام دهند و مهارتهای لازم برای انجام وظایف دارند، اما اغلب در اجرای مناسب مهارتها موفق نیستند” (باندورا 1997 ص75).

[1] .Ozer