15 صفحه word |فونت tahoma سایز 14| قابل اجرا در آفیس 2010 و نسخه های جدیدتر|قابل ویرایش و آماده چاپ

بخشی از تحقیق

کشف پرسپکتیو

کشف پرسپکتیو با دوران رنسانس مقارن بود؛ با کشف انسان این جهانی و میرا. هنرمند گوتیک در انسان و طبیعت، جلال الهی می‌دید. نگاه رنسانس به آدم، نگاه علمی بود. آدم جای اصلی پرده را گرفت و عناصر دیگر را کنار زد. شبیه‌کشی و چهره‌نویسی رونق گرفت .

در واقع پرسپکتیو و سه بعدنمایى از دوره جدید بر نقاشى مسلط مى‏شود.  در گذشته تنها نقاشى یونانى است که به‏پرسپکتیو طبیعى نزدیک شده بود. کار هنرمند رنسانسى ابداع مجدد طبیعت و انسان و حتى خدا با تفسیرى انسان مدارانه ‏از تمامى جلوه‏ها و نظم طبیعى عالم بود. هنرمند دریافته بود که از طریق پرسپکتیومى‏تواند عقل جزوى را بر فضا مسلط نماید. به عبارت دیگر از انسان به عنوان وجود اصلى‏و مرکزى تصویرى عظیم ارائه نمود که فضا را باید در ارتباطى که با او دارد سنجید.

هنرمند با بازنمایى دقیق و عینى همه امور،جنبه‏هاى گوناگون واقعیت را ثبت کرده و آن‏را به صورت یک نظم عرضه مى‏دارد،نظمى که از هماهنگى نظام عالم بهره گرفته بود. این نظم نهایتا در نظام تکنیک تعین مى‏یابد. نظامی تحت عنوان “پرسپکتیو”.

 به عقیده ی ایتالیایی ها رنسانس تولدی دیگر از قدرت های فکری بشر بود. چند هزار سال تحت عنوان قرون وسطی به هنر بی توجهی شده بود. البته ایتالیایی ها نمی خواستند به رومی های کلاسیک باز گردند و قطعاً فکر روی آوردن به دین جدیدی را هم نداشتند! ایتالیایی ها لازم دیدند که از تجارب هنرمندان کلاسیک نیز تا آنجا که مورد احتیاج است استفاده کنند.

و بدین سان پرسپکتیو یکی از عوامل اساسی تاریخ هنر شد و معیار اعتراض ناپذیری گشت که هر اثر هنری باید بدان سنجیده شود.

در نقاشی، ماساکیو نقاش جوان و نابغه ایتالیایی مکتب جدیدی بوجود آورد، ولی در 48 سالگی در گذشت و نتوانست به کارش ادامه دهد. تابلوی معروف “پدر خداوند”، “پسر عیسی و روح القدس و سن ژان و  سن ماری و دو پیشکار” از کارهای مشهور اوست .این تابلو کشف بزرگی را از نقاشی نشان می دهد. زمینه ی ساختمانی آن بر طبق یک سلسله قواعدی که مجموعاً به نام  “پرسپکتیو  علمی” نامیده می شود، مجسم شده است. البته قبلاً نیز در این زمینه کارهایی شده بود ولی پرسپکتیو علمی به طور کامل وضعیت اجسام را در فضا مشخص نمود. چون بر پایه اصول ریاضی و اندازه گیری دقیق زوایا و فواصل قرار داشت. دانستن این قوانین برای معماران و طراحان، امری ضروری است. در گذشته های دور طراحان و نقاشان نیز قوانین پرسپکتیو را به صورت علمی به کار می بستند، اما به طور کلی هنرمندان به صورت حسی عمق اجسام و نحوه ی قرار گرفتن آنها را در فضا مجسم می سازند. بنابراین ضروری است تا قبل از آن که به درک پرسپکتیو حسی نائل شویم، از این قوانین آگاهی داشته باشیم. به طور کلی دانستن علم پرسپکتیو اولین چیزی است که یک طراح باید بداند؛ زیرا طرح صحیح اغلب اشکال هندسی، بدون اعمال قوانین این علم، در برخی موارد تقریبـاً محال است. این علم، وسیله ای برای داشتن سرعت عمل و کمکی به صحت کار هر گونه طراحی در هنرهای تجسمی است.

در میان نقاشانی که سبک ماساکیو را تعقیب نموده اند، معروف ترینشان پیرو دلا فرانچسکا و دیگری  آندره آمانتینا بودند.

 فرق بین اواخر گوتیک و اوایل رنسانس  بخصوص در نقاشی های پرتره نمایان می شود. دومینیکو گیر لاندایو نقاش بزرگ ایتالیایی در تابلوی “پدر پسر کوچک” به دقت تمام اجزاء چهره ی مردی را کشیده است که فرزندش را در بغل دارد. توجهی که به جزئیات دقیق چهره مرد شده، همان چیزی است که در اواخر گوتیک به آن توجه چندانی نمی شد.

مخترعین پرسپکتیو

 پرسپکتیو اختراع شخص واحدی نبود، بلکه مظهر مبین عصر و تجلی وحدت فکر و احساس نوابغ در دوره ی رنسانس بود. 

در میان هنرمندان این دوره به حدی اسامی معروف و مشهور مشاهده می شود که نام بردن از یکایک آنها احتیاج به نگارش کتابی دارد. از آن میان چند نفر از شهرت بیشتری برخوردارند. از جمله جوتو، برونلسکی، مازاچو،  لئوناردوداوینچی ،میکل آنژ، و رافائل

افزون بر این ها، نقاشان دیگری همانند هوبرت ون آیک و یان وین آیک نیز به استفاده از پرسپکتیو در آثار خود پرداختند و با دیگر نقاشان رنسانس آغازین هم‌سو و هم‌داستان شدند.