نسخه وسیله‌ ارتباطی بین پزشک، داروساز و بیمار است و عدم رعایت اصول ثبت نسخه نویسی در آن موجب مصرف نا‌ به ‌جای دارو، عدم استفاده‌ کامل از داروهای تجویزی تداخلات دارویی و افزایش عوارض احتمالی می ‌گردد. این تحقیق به منظور تعیین میزان رعایت اصول ثبت نسخه نویسی در نسخ بیمه‌ خدمات درمانی شهر کاشان صورت پذیرفت.

روش بررسی: مطالعه به صورت توصیفی روی 1500 نسخه‌ بیماران سرپایی بیمه‌ خدمات درمانی سال 1386 شهر کاشان، که به صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب گردیدند، انجام پذیرفت. در هر نسخه موارد مربوط به خوانایی، شکل و دستور دارو، اطلاعات هویتی پزشک و بیمار از نسخ استخراج و در چک لیست تهیه شده بر اساس دستورالعمل‌ های سازمان جهانی بهداشت ثبت شد. برای هر نسخه امتیازی بین 21-0 تعیین شد که به 5 بازه‌ بسیار ضعیف، ضعیف، متوسط، خوب و بسیار خوب تقسیم شد و سپس با آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ‌ها: نسخ شامل 5245 قلم دارو بود. 4661 قلم دارو (88.86 درصد) خوانا بود. در 3807 قلم دارو (72.58 درصد) شکل دارویی، در 2750 قلم دارو (52.44 درصد)، دستور دارویی ثبت شده بود. وضعیت اصول ثبت نسخه ‌نویسی با میانگین امتیاز 15.01 در محدوده‌ خوب قرار گرفت، که کمترین امتیاز در نسخ متخصصان پوست (12.18) و بیشترین آن در متخصصان روان‌ پزشکی (16.29) مشاهده شد.

نتیجه‌ گیری: وضعیت اصول ثبت نسخه ‌نویسی پزشکان خوب است، اما ثبت دستورات دارویی توجه بیشتری را می ‌طلبد. به کارگیری نرم ‌افزارهای کامپیوتری نسخه ‌نویسی در مطب ‌ها، تهیه‌ فرم ‌های جدید با محل ‌های مشخص جهت اطمینان از ثبت کامل اطلاعات، واحد‌های بیشتر و آموزش عملی نسخه نویسی جهت دانشجویان پزشکی و تداوم برنامه ‌های بازآموزی جهت پزشکان پیشنهاد می ‌گردد.