تعداد جلسات:   20

تعداد صفحات:  9

نوع فایل:    WORD

 تحقیقات انجام‌شده برای درمان افراد مبتلا به پرخوری عصبی و بی‌اشتهایی عصبی بر پروتکل‌های درمانی جداگانه‌ای متمرکزند، اما در موقعیت‌های بالینی بسیار معمول است که افراد مبتلا به اختلال‌های مختلف خوردن در یک گروه مورد درمان قرار گیرند و علت این کار مربوط به محدودیت منابع و امکانات موجود و نشانگان متفاوتی است که این افراد دارا هستند. پروتکل 20 جلسه‌ای که در ادامه ارائه خواهد شد، توسط لالی برته و مک کنزی (2003)، گارنر و همکاران (1997)، مک کاب و همکاران (2003) و ویلسون و همکاران (1997) طراحی شده است. درمان با تشکیل یک جلسه ملاقات فردی با بیماران شروع می‌شود و با 20 جلسه درمان گروهی ادامه می‌یابد.

جلسه اول: منطق درمانی و تعهد نسبت به تغییر

در اولین جلسه افراد گروه به یکدیگر معرفی شده و با کار گروهی آشنا می‌شوند، درمی‌یابند که درگروه درمانگری چه انتظارهایی از آنان می‌رود. آنها نیز انتظارهای خود از درمان را مطرح می‌کنند و در مورد ماهیت اختلال‌های خوردن و پیامدها و عواقب فیزیکی و روان‌شناختی آن اطلاعاتی به آنها ارائه می‌شود. کارکردهای مختلف (اختلال خوردن) درگروه شناسایی و کشف می‌شود. این کار با بحث و گفت‌وگوی افراد گروه در مورد دلایلشان برای تغییر صورت می‌گیرد، فواید و مضرات بهبود (رهایی از اختلال خوردن) و همچنین فواید و مضرات تداوم بیماری مورد بحث قرار می‌گیرد. برای تکلیف منزل از افراد گروه می‌خواهیم درباره رهایی از بیماری و تداوم یافتن بیماری دست به تحلیل فایده ضرر بزنند. هدف از انجام این کار ایجاد انگیزش و اقدام به ارزیابی‌های واقع گرایانه از مشکلات و موانع موجود بر سر راه بهبودی است (برای مثال، صرف وقت و هزینه برای درمان اختلال خوردن).