ماهیچه‌های اسکلتی (به انگلیسی: Skeletal muscle) یا مخطّط گروهی از عضلات بدن هستند که اصطلاحاً حرکات ارادی را انجام می‌دهند. ماهیچه‌های اسکلتی از هزاران تار ماهیچه‌ای انقباض‌پذیر تشکیل شده‌است که به صورت موازی در کنار یکدیگر قرار گرفته و توسط غلافی از بافت همبند احاطه شده‌است. این عضلات حدود دو سوم وزن بدن را تشکیل می دهند.

بافت‌شناسی

این ماهیچه‌ها حاوی ۷۰٪ آب ،۲۰٪ پروتئین ۵٪ کربوهیدرات (به شکل گلیکوژن)، چربی‌ها و نمک‌ها هستند. بافت ماهیچه‌های اسکلتی از سلول‌های بزرگی (با طولی حدود ۱ الی 40 میلی‌متر و قطر ۱۰ الی ۸۰ میکرون) تشکیل شده‌است. سلول‌های ماهیچه‌های اسکلتی چند هسته یاخته‌ای هستند. غشا سلولی فیبر ماهیچه‌ای سارکولما نام دارد.

فیزیولوژی

تماس عصبی ماهیچه‌ای (به انگلیسی: Neuromuscular junction) ناحیه‌ای است که هر صفحه انتهایی منشعب از نورون حرکتی تحتانی با قسمتی از غشاء یک فیبر عضله اسکلتی ارتباط سیناپسی ایجاد می‌کند. نورون‌های حرکتی آلفا که در ایجاد واحدهای حرکتی شرکت می‌کنند، دستور نهایی را از دستگاه عصبی مرکزی جهت ایجاد انقباض عضلانی صادر می‌کنند. نورون‌های حرکتی تحتانی در انتهای مسیر خود که به عضلات اسکلتی ختم می‌شوند، منشعب شده و با ایجاد صفحات انتهایی در مجاورت فیبرهای عضلانی، پیام‌های عصبی را به عضلات بدن جهت عمل حرکتی منتقل می‌کنند. آزاد شدن استیل کولین از انتهای عصب با تحریک گیرنده‌های نیکوتینی عضله موجب ورود کلسیم به داخل سارکولما و انقباض فیبرهای عضلانی می‌شود.

فهرست مطالب:

سه عمل مهم عضله اسکلتی

ساختار عضله اسکلتی

اتصال عصبی عضلانی

انقباض عضلانی

نگاهی بر نظریه لغزش فیلامانها

انرژی انقباض

تنظیم روند انقباض

انقباضهای ایزومتریک و ایزوتونیک

تکانش ساده

رویدادهایی که هنگام مرحله انقباض عضله رخ میدهد

انواع تارها

تارهای تند انقباض

تارهای کند انقباض

تارهای عضلانی مخلوط

انواع تارها و عمل آنها

تارهای عضله اسکلتی چگونه گروه بندی میشوند؟

تنظیم نیرو در عضله اسکلتی

گیرنده های عضلانی

دوکهای عضلانی

اندامهای تاندونی گلژی

و…