هوا هنوز تاریک بود. من، پدر،

دایی احمد و پسر دایی ام، حامد ، پای کوه ایستاده بودیم.

نسیم بهاری می وزید و هوا بسیار

دلپذیر بود.

کم کم بالا رفتیم؛ هر چه بالاتر

می رفتیم، شیب کوه تندتر و

راه رفتن سخت تر می شد امّا در

عوض، نسیم بیشتری به صورتمان

می خورد و هوا با صفاتر می شد.

و…