از کاروان عقب مانده است؛ زیرا شترش دیگر نمی تواند قدمی بردارد.

بارها را خود بر دوش می گیرد و پیاده به راه ادامه می دهد.

آفتاب به شدّت می تابد. بسیار تشنه و خسته است؛ عرق از سر و رویش می ریزد. به سختی نفس می کشد امّا همچنان با اراده بیابان را پشت سر می گذارد.

خود را از یاد برده است و هدفی جز رسیدن به رسول خدا و سپاه اسلام ندارد؛ سپاهی که برای مقابله با دشمنان اسلام به سرزمینی دور می رود.

در گوشه ای از آسمان، ابری می بیند.

و…