افرادی را می بینیم که با اینکه خدا را به عنوان خالق هستی می شناسند؛ اما به دستورات او چندان توجهی نمی کنند.

اینان با آنکه خداوند را آگاه بر تمام اعمال آشکار و پنهان خود می دانند، گاهی در حضور او گناه می کنند؛ با آنکه می دانند قوانین الهی برای نجات انسان از پلیدی ها و سوق دادن او به سوی زندگی سعادتمندانه است، بازهم از دستورات او سرپیچی می کنند.